Hey hoi lieve Aliasser,
Heb je toevallig taart in huis? Neem maar lekker een stukje voor bij het lezen, want vorige week was Saskia jarig! Ze schrijft er alles over in haar artikel Wát een dag… Was het de verjaardag van haar dromen? Lees snel verder!
Veel leesplezier!
“Het is 12 mei 2021, 12.00u. Ik neem een duik in het plaatselijke openbare zwembad.”
Het is 12 mei 2021, 00.00u. Ik schrik wakker van de wekker van mijn vriend en vraag me af of het écht al de volgende ochtend is, het voelt immers alsof ik net slaap. Mijn vriend zet het licht aan, drukt een kus op mijn mond en roept “gefeliciteerd met je 28e verjaardag liefje!”. Ik lach en vraag slaperig hoe laat het is. Hij geeft antwoord (ik kreun, steun en lach, want SLAAP) en drukt me een chocoladereep in handen alvorens we weer samen in slaap vallen.
Het is 12 mei 2021, 12.00u. Ik neem een duik in het plaatselijke openbare zwembad. Ik geniet van het warme water en om me heen zie ik een diversiteit aan volk; twee oudere dames, een gillend meisje, een groepje jongens die op hun vingers getikt worden door de badmeester omdat ze te luidruchtig zijn. Ik zie twee vaders met hun kinderen spelen en elkaar blij een zoen geven. Met een glimlach stap ik het water uit, kleed ik me om en geniet ik aan de bar van het zwembad van een koud drankje, blij dat ik na een leuke middag, ook een leuke avond in het vooruitzicht heb.
Het is 12 mei 2021, 18.00u. Ik doe haastig mijn last-minute gekozen oorbellen in en ren op weg naar de voordeur langs mijn mild geïrriteerde maar licht geamuseerde vriend, welke mij de deur uit volgt op weg naar de auto waar we een kwartier geleden al in hadden moeten zitten. Hij drukt me de sleutels in handen en zegt me te rijden naar een voor mij nog onbekende locatie hier in de buurt. Blij kruip ik achter het stuur en voer ik het adres in. Een kwartier later stoppen we op de parkeerplaats van een Zuid-Amerikaans restaurant waarvan ik hem al maanden de oren van zijn kop af zeur dat ik er eens heen wil. Met een grote glimlach spring ik de auto uit en lopen we arm in arm richting de voordeur, een heerlijke maaltijd tegemoet.
Het is 12 mei 2021, 21.00u. Ik plof met een volle buik op de bank en zit me net te bedenken dat ik eigenlijk het liefst in mijn pyjama zou schieten, als mijn vriend zijn favoriete jurkje voor mij uit mijn kledingkast trekt. Hij vraagt me het aan te trekken en terwijl ik het aantrek vraag ik me verwonderend af waarom, tot ineens de deurbel gaat. Mijn vriend loopt naar de voordeur en ik hoor een kakofonie van stemmen het huis binnen dringen. Ik vlieg de slaapkamer uit en wordt begroet door mijn beste vriendinnen, mijn stalgenootjes, klasgenoten van toen en nu en losse vrienden die ik door de jaren heen her en der heb opgepikt. Blij verrast knuffel ik mensen, krijg ik bloemen en cadeaus in mijn (snel overvolle) handen gedrukt en geef ik mijn vriend een speelse klap dat hij dit achter mijn rug om heeft georganiseerd. Terwijl de muziek uit de speakers schalt (en mijn vriend me geruststelt dat de buren akkoord zijn met de geluidsoverlast) geniet ik van de aanwezigheid van mijn dierbaren om me heen en later, diep in de stilte van de nacht, schop ik met een gelukzalig gevoel de laatste feestgangers het huis uit. Wát een heerlijke verjaardag, zo.
Het is 12 mei 2021, 00.00u. Ik schrik wakker van de wekker van mijn vriend en vraag me af of het écht al de volgende ochtend is, het voelt immers alsof ik net slaap. Mijn vriend zet het licht aan, drukt een kus op mijn mond en roept “gefeliciteerd met je 28e verjaardag liefje!”. Ik lach en vraag slaperig hoe laat het is. Hij geeft antwoord (ik kreun, steun en lach, want SLAAP) en drukt me een chocoladereep in handen alvorens we weer samen in slaap vallen.
Het is 12 mei 2021, 9.00u. Ik word wakker van het daglicht wat door mijn gordijnen naar binnen schijnt en verheug me op zwemmen, uit eten, en quality time vanavond. Totdat ik me bedenk dat het 2021 is, en dit dus een dag als alle andere zal zijn. Zonder zwembaden, zonder restaurants, zonder feestjes. Gelukkig wel met een lief vriendje en twee vriendinnen op bezoek. Ik zucht en stap uit bed. Het was een mooie droom. Volgend jaar weer een kans…
Saskia Corveleijn