Lieve Aliasser,
Heb jij ook zo’n lange, drukke week achter de rug? Nu de deadlines en papers steeds dichterbij komen en uitstellen soms toch wel heel verleidelijk is, zou het kunnen dat je het nu druk, druk, druk hebt. Gelukkig is het nu vrijdag en kan je even bijkomen met de Alalos Online! Deze week heeft Gert Jan voor jullie geschreven Herinschrijven, of toch maar niet? en schrijft hij alles over wat je zou kunnen doen als je de universitaire drukte helemaal.
“Want echt, jij bent meer dan een universitair student.”
Studeren. Aan een universiteit. Voor veel mensen onbereikbaar, onbetaalbaar, of allebei, en voor wie zich eraan waagt een eer, toch? Want door te studeren bereik je doelen, gaan deuren voor je open, investeer je in jezelf. Daarbij levert het een buitengewoon kostbaar bezit op; een academische startkwalificatie.
Dat je hiervoor offers brengt lijkt vanzelfsprekend. Niet alle vakken nopen immers tot inspiratie, niet alle docenten brengen de stof van hun vak met even veel passie. En al die uren zwoegen over papers die beoordeeld en wel in een kast verdwijnen? Die boeken, geschreven met de intentie je zachtjes in slaap te sussen? Dat zijn offers die het waard zijn. Toch? Stoppen, dat zou toch een afgang betekenen? Een teleurstelling voor je ouders, het vernietigen van kapitaal? Het opgeven van een identiteit?
Maar wat als je, omringt met klasgenoten vervult van verhalen over inspirerende filosofen, jezelf langzaam de vraag begint te stellen waarom je er dan toch niet blij van wordt? Waarom het schrijven van papers een kwelling blijft, al haal je hoge cijfers? Stoppen, dat kan niet. Dat mag niet. Althans, van jezelf. Of van je ouders. Of die docent die je lovend je acht voor de eindexamen Engels aanreikte, met de voorspelling; ‘Van jou gaan we nog veel vernemen!’
Maar dat hoeft natuurlijk niet. Ook op lerarenopleiding, op de kunstacademie of de politieacademie of waar je hart ook naar uit gaat, kun je tot je recht komen. Echt, het leven gaat gewoon door. Ik wil niemand ervan overtuigen bij de eerste tegenslag te stoppen. Maar voor je op de knop ‘herinschrijving’ drukt, en je herkent jezelf in bovenstaande, vraag ik je vijf minuten te pauzeren, en jezelf een simpele vraag te stellen: Word ik hier echt gelukkig van?
Als het antwoord neen blijkt te zijn, schroom dan niet te concluderen om te stoppen, want echt, jij bent meer dan een universitair student.
Gert Jan van Harten