Hey hoi lieve Aliasser,

Wat leuk dat je deze week weer de Alalos Online leest! Ben jij ook zo’n spelletjesfan? Zoey in ieder geval wel. Deze week laat ze jullie haar spelletjeskast zien! Ze vertelt jullie alles over haar favoriete, en toch wel minder favorieten spellen. Wie weet kom je nog wel een spel tegen dat je nog niet kent… Lees maar snel verder. Veel leesplezier!

“Er gaat bijna geen dag voorbij waarop er niet een spelletje uit de kast gehaald wordt.”

Op een donderdagmiddag was ik samen met mijn huisgenoot/buurman een spelletje aan het spelen. Ik vertelde hem dat ik dit artikel mocht schrijven en dat ik daar heel over enthousiast was, maar dat ik wel een probleem had. Ik wist niet waarover ik moest schrijven. We hadden net een potje Qwixx gespeeld, dus mijn huisgenoot keek “subtiel” naar de spelletjes kast en opperde dat ik een spelletjes review kon schrijven. Dat vond ik een geweldig idee. Ik heb al zoveel spelletjes uitgetest samen met mijn huisgenootjes dat ik inmiddels wel een idee heb welke spelletjes echt de moeite waard zijn.

Vroeger was ik ook al groot fan van spelletjes spelen. Wanneer iemand vroeg ‘Wat zullen wij doen?’, had ik mijn antwoord altijd al klaarliggen. Ik ben dan ook heel blij met huisgenootjes die precies dat antwoord zouden geven als ik die vraag zou stellen. Er gaat bijna geen dag voorbij waarop er niet een spelletje uit de kast gehaald wordt. Ik heb dus zeker wel genoeg spelletjes ervaring!

Voor wie nog twijfelt aan mijn expertise, de foto bij dit artikel is de spelletjeskast van mijn huisgenoten.

Bij deze zal ik al mijn spelletjes ervaringen met jullie delen. Naast mijn favorieten zal ik natuurlijk ook wat spelletjes noemen die je geld misschien niet waard zijn (naar mijn mening dan).

Mijn favorieten:

1. Mijn nummer een favoriet is Rummikub. Het is misschien niet een heel spannend spel maar wel lekker voor je brein. Voor degene die Rummikub niet kent: het is de bedoeling dat je reeksen maakt van verschillende kleuren van hetzelfde nummer of een reeks van aaneensluitende nummers van dezelfde kleur. De joker telt als elk getal. Zo moet je de steentjes van je bord zien kwijt te raken door te schuiven en aan te leggen.

Het is een heerlijk familiespel (voor 4 personen) maar ook goed te spelen met zijn tweeën. Kirith en ik zijn er dol op en spelen per dag gemiddeld zo’n drie potjes. Ik was er ooit kampioen in (thuis ben ik dat nog steeds) maar van Kirith verlies ik toch regelmatig. En ik wil altijd revanche, want ik kan slecht tegen mijn verlies.

Het leukste vind ik dat je erbij na moet denken. Je bent in je hoofd de hele tijd aan het puzzelen en schuiven. Niet echt geschikt voor een snel gedachteloos potje dus.

2. Een andere favoriet is Beverbende. Bij dit spel krijg je 4 kaarten die je blind voor je legt. De buitenste twee mag je een keer bekijken en dan gaat het spel van start. Iedere speler pakt een kaart van de stapel en bepaalt of hij deze wil ruilen met een van zijn/haar/hun 4 kaarten. Het is de bedoeling dat je zo laag mogelijke getallen hebt liggen. De getallen gaan van 1 tot 9 plus nog wat speciale actie kaarten (waarmee je bijvoorbeeld een kaart mag bekijken of ruilen). Wanneer je voelt dat je goede kaarten hebt liggen, roep je stop, speelt ieder nog een ronde en dan laat iedereen zijn kaarten zien. De punten worden opgeschreven en na zes rondes is er een winnaar bekend.

Dit spel bevat een beetje bluf, nadenken maar ook geluk. Een leuke combi als je het mij vraagt. Ik ben heel erg fanatiek als het op spelletjes aankomt dus dit spel werkt dan ook heerlijk op mijn zenuwen, vooral wanneer iemand mijn 0 wegpakt, net als ik ‘laatste ronde’ heb gezegd. Zo kunnen je super goede kaarten opeens niet meer zo goed zijn.

Dit is vooral een heel gezellig spel, ook niet te moeilijk, maar wel goed voor het geheugen. Het leuke vind ik dat het spel zo om kan slaan: je kan er heel goed voorstaan, maar dat zegt nog niks.

3. Nog zo’n leuk snel spel is Qwixx. Qwixx is een dobbelspel waarbij je stenen moet combineren om cijfers van je blaadje af te kunnen strepen. Je hebt vier gekleurde dobbelstenen (rood, geel, blauw en groen) en twee witte dobbelstenen. De witte dobbelstenen moet je combineren met een van de gekleurde en je mag ook het getal van beide witte dobbelstenen gebruiken. Maar de rest mag ook de witte dobbelstenen inzetten. Zo kan iedere speler elke beurt iets afstrepen. Dat vind ik ook het leukste van dit spel, je hebt elke worp wat te doen, dus je zit niet de hele tijd te wachten totdat het weer jouw beurt is.

4. Een wat langer spel dat echt de moeite waard is, is Ticket to Ride. Ik ken tot nu toe alleen de Europaversie maar je hebt ook andere versies met andere continenten, voor het spelverloop maakt het continent geen verschil. Wat is nou de bedoeling? Je hebt een speelbord met de kaart van Europa met daarop een aantal grote steden. Tussen die steden ligt een netwerk van treinsporen, sommige in een bepaalde kleur en andere kleurloos. Elke speler krijgt een eigen route die hij/zij/hen moet gaan leggen met treintjes van eigen kleur. Per beurt mag je een actie uitvoeren: of je pakt twee kaarten, je bouwt of je pakt nieuwe routekaarten. De gekleurde kaarten heb je nodig om te kunnen bouwen op een spoor met dezelfde kleur. Dus stel je hebt een spoor van 4 oranje blokjes, dan moet je 4 oranje kaarten inleveren om je treintjes erop te mogen zetten.

Je kan dit spel als het ware op twee manieren spelen: gewoon leuk of net als ‘mens erger je niet’. Je kan van tevoren afspreken dat je elkaar niet in de weg zit als je weet waar een van je medespelers naartoe probeert te gaan. Maar je kan natuurlijk ook afspreken dat je elkaar lekker voor de voeten mag lopen. Het leuke is dus dat je het zo kan spelen zoals je dat zelf wil.

Daarnaast is het ook leuk om te bedenken hoe je het beste kan beginnen. Er zijn een aantal steden waar maar weinig sporen naartoe gaan, soms zelfs maar een, dus je moet er snel bij zijn. Een beetje verder denken is dus wel vereist. Maar soms heb je ook gewoon pech en is er net iemand eerder. In dat geval zijn er oplossingen maar dat kost je weer punten. Zenuwslopend als je het mij vraagt.

P.S. als je slecht tegen je verlies kan zou ik de ‘mens erger je niet’ versie vermijden, ik spreek uit ervaring.

5. Oké de laatste dan: Machiavelli. Dit is ook een iets langer spel waar je wel even de tijd voor moet nemen (ook om het uit te zoeken). In dit spel kiest iedereen elke ronde een rol. Elke rol heeft bepaalde privileges en speciale acties. Er zijn 8 rollenkaarten waarvan er afhankelijk van de hoeveelheid spelers een aantal worden afgelegd aan het begin van elke ronde. Elke ronde mag de koning als eerste een nieuwe rol kiezen uit de niet afgelegde kaarten. Dan geeft hij de kaarten door aan de volgende speler, die ook een kaart kiest en de stapel ook weer doorgeeft. Zo gaat het verder tot de laatste speler heeft gekozen. Alle spelers krijgen een aantal begin kaarten (daarop staan gebouwen die gebouwd kunnen worden) en wat geld. Dan kan het spel beginnen. Net als bij weerwolven worden de karakters om de beurt opgeroepen en mogen zij bepaalde acties uitvoeren. Je mag kiezen uit kaarten pakken of geld innen. Daarnaast heb je nog de keuze om te bouwen.

Je wint door de meeste punten te verzamelen (die staan op de gebouwen) en het spel stopt als een speler 8 gebouwen heeft gebouwd.

Het leuke aan dit spel vind ik dat je moet bluffen, nadenken en snel moet zijn. Als je niet op tijd bent kan iemand zomaar je kaarten of geld stelen en ligt je plan in het water. Maar ook bij het kiezen van de karakters moet je nadenken welk karakter jou deze ronde het beste uit komt. Daarbij moet je ook niet vergeten dat bepaalde rollen jouw plannen kunnen dwarsbomen. Het is in het begin best wat ingewikkeld, maar dat maakt het ook wel weer intrigerend.

Iets minder leuke spelletjes (waarbij ik dus iets minder zal uitleggen):

1. Regenwormen behoort niet tot een van mijn favorieten omdat het veel dobbelen en geluk is. Je moet vooral goed gooien en gokken en hopen. Je hebt dus niet echt invloed op de uitkomst. Alle keren dat ik het heb gespeeld was het langdradig en aan het eind hadden zowel ik als mijn huisgenoot geen denderende punten. Het is niet echt een spannend spel en zelfs met de uitbreidingsset verandert er weinig.

2. Saboteur zou ik ook niet aanraden. Ten eerste moet het met drie of meer spelers gespeeld worden, wat soms best lastig is als je maar met zijn tweeën bent. Verder is het vrij snel duidelijk wie er probeert te saboteren, maar als normale speler kan je daar dan niks tegen doen. Nu ben je tegen je andere medespelers en de saboteur aan het strijden waardoor het best wel onmogelijk lijkt om te winnen. Het is dus eigenlijk alleen leuk als je de saboteur bent.

3. Stenen tijdperk vond ik in het begin wel een leuk spel, en nog steeds is het niet een van de vreselijkste spellen die ik heb gespeeld. Maar na drie keer spelen is de lol er wel een beetje vanaf. Dit is ook vooral een dobbelspel zonder dat je er echt invloed op hebt. Na twee keer spelen zat er al een routine in en werd het voorspelbaar. Het enige onvoorspelbare is de hoeveelheid ogen die je dobbelt, en dat hangt af van puur geluk. Het is een leuk spel voor een of twee keer maar daarna begint het wel snel te vervelen.

Veel speelplezier!

Zoey van der Horst

0
    0
    Winkelmandje
    Winkelwagen is leegTerug naar webshop