Hey hoi lieve Aliassers,

We zijn er weer! Terug van vorig jaar, Alalos Online. We hopen dat jullie ondanks alles een leuke, gezellige jaarwisseling hebben gehad en wensen jullie een gelukkig, gezond 2021! Nu kunnen we voorstellen dat het begin van dit jaar door alles minder makkelijk is dan vorig jaar. En dat, beste Aliassers, is iets wat heel mooi aansluit op het artikel van Klaske. Zijn jullie al benieuwd wat ze voor jullie geschreven heeft? Pak je thee, plof op de bank en lees maar snel…

Namens de Alalos-redactie, veel leesplezier!

“Ik denk dat schuld geven en verdeeldheid creëren het laatste is wat we kunnen gebruiken in een tijd die zo eenzaam is als deze.”

Mijn beste vriendin is eerstejaars studente biologie hier bij ons op de universiteit. Tijdens een van haar maandelijkse mentoruren werd aan de eerstejaars gevraagd of ze hun studie ervaring tot nu toe in één woord wilden omschrijven. Vervolgens kwam een woordweb tevoorschijn met woorden die me lieten schrikken. ‘Eenzaam’, ‘geïsoleerd’ en ‘ongemotiveerd’ waren voorbeelden van de woorden die veel genoemd werden door de studenten. Ik schrok niet omdat ik de uitkomst onverwachts vond, maar omdat ik me er zó in kon vinden en ik eerder dit jaar van mijn eigen mentorkinderen soortgelijk geluid had gehoord.
            Het heeft geen zin om er doekjes om te winden, dit jaar is voor ons als studenten, en de samenleving in het algemeen, enorm zwaar. Maar fuck it, het geluid wat we om ons heen horen is zó negatief. Schuld geven is iets wat ik veel zie gebeuren in de media op het moment. Door Jan die gefeest heeft en Trudy die naar de mediamarkt ging op Black Friday zitten wíj nu weer in quarantaine. Ik denk dat schuld geven en verdeeldheid creëren het laatste is wat we kunnen gebruiken in een tijd die zo eenzaam is als deze.
            Ik richt me daarom graag op iets universeels, iets waar ieder mens toegang tot heeft: de natuur. Mijn allerfavorietste momenten dit jaar hebben zich allemaal afgespeeld in het bos. Vrienden voor het eerst gezien in maanden, mensen op een veel dieper niveau leren kennen, gelachen, gehuild, vlinders in mijn buik. 
            De komende maanden worden best moeilijk, gok ik. Voorlopig leven we nog in een lockdown en de schaarse uren daglicht helpen ook niet mee. Als ik jou (en mezelf), iets mag meegeven voor de komende tijd is het: ga wandelen!! Alleen, of samen. In het bos, of langs het strand. ’s Avonds of in de middagzon. Bewegen is goed voor een mens, vooral nu onze dagen voornamelijk bestaan uit Teams-meetings op onze studentenkamers. Zodra het weer mag, hoor ik in het Aliashok graag alle verhalen over de wandelingen.

 Klaske Dekker

0
    0
    Winkelmandje
    Winkelwagen is leegTerug naar webshop