Hey hoi lieve Aliassers,

En toen was de kerstvakantie alweer bijna voorbij. Gelukkig hebben we nog het weekend! En hoe beter, dan dat weekend te beginnen met een artikeltje van de Alalos Online? Het is tijd voor Joëlle’s, ‘Bedankt, mooi meisje, voor je lach!”. Veel leesplezier!

“Misschien kunnen oude mannen zich iets meer inhouden rondom jongedames, zeker als hun vrouw om de hoek begraven ligt.”

Laatst fietste ik door Utrecht toen een oude man luidkeels ‘Hallo!’ naar me riep vanaf zijn balkon. Ik keek even verbaasd op en zwaaide toen met een glimlach, waarop hij riep: ‘Bedankt, mooi meisje, voor je lach!’ Ik vond het wel grappig dat ik hem zo blij kon maken met een simpel vriendelijk gebaar. Maar ik bedacht me ook dat hij waarschijnlijk niet zo enthousiast had gereageerd als ik een jongen was geweest. Ik heb het vaak meegemaakt, van mijn Nederlands leraar die de meisjes nooit uit de klas wilde sturen ‘omdat zij altijd braaf zijn’ tot de opa van mijn vriendin die ons altijd ‘twee mooie jonge dames’ noemde. Jonge meisjes worden bijna op handen gedragen door oude mannen, en soms vraag ik me af waar de grens ligt tussen vleiend en ongepast. Meestal voel ik me wel een beetje gevleid, en blij zelfs, dat ik iemand anders zo blij kan maken. Maar er zijn ook momenten geweest dat ik me minder op m’n gemak voelde.

Toen ik zeventien was bijvoorbeeld had ik een zomerbaantje op een begraafplaats, en daar kwam regelmatig een dementerende man op bezoek, wiens vrouw daar begraven lag. Meestal bezocht hij niet eens de graven, hij dronk gewoon een kopje koffie op het terras, maakte een praatje bij de balie en ging dan weer weg. Mijn leidinggevende was druk bezig en ik had niks te doen, dus ik had aangeboden om een kopje koffie voor de meneer te zetten. Terwijl hij aan het praten was met een oudere collega van me, zette ik zijn kopje neer, waarop hij opkeek en aan me vroeg: ‘Heb jij kinderen?’ Ik zei nee, en hielp hem lacherig herinneren dat ik zeventien jaar oud was, maar dat weerhield hem er niet van om te reageren met: ‘In dat geval kom ik vanavond wel even bij je langs.’ Mijn collega moest hierop erg hard lachen en riep ‘Ja, mooi jong ding, hè?’ Ik voelde het bloed naar m’n wangen stijgen, maar lachte ongemakkelijk mee. Ik denk dat zijn vrouw zich op dat moment omdraaide in haar graf.

Ik snap dat je niet al te boos kan worden op een dementerende oude man die zijn vrouw heeft verloren, en misschien is dat ook deels mijn zwakte. Mijn moeder heeft me wel eens verteld dat ik als baby al goed was met oude mannen – ik ging altijd rustig op hun schoot zitten en vertederde zelfs de meest stoere, ruwe venten. En nog steeds vind ik het ergens fijn wanneer ik een eenzame oude man kan opvrolijken. Maar de overmatige interesse van oude mannen in jonge meisjes valt wel op, en ik weet niet hoe ik me moet voelen over de seksistische en pseudo-pedofiele implicaties daarvan. Ik zal nog steeds glimlachen naar de oude man die me groet terwijl ik langs fiets. Maar misschien kunnen oude mannen zich iets meer inhouden rondom jongedames, zeker als hun vrouw om de hoek begraven ligt.

Joëlle Grotendorst

0
    0
    Winkelmandje
    Winkelwagen is leegTerug naar webshop