Nog één weekje, en dan is het kerstvakantie! Maar nu eerst, lekker weekend vieren. Zit je al klaar voor de nieuwe Alalos Online? Zo ja, lees dan snel het nieuwste artikel van Myrthe! Veel leesplezier!

“Zelfs de Noordzee kun je sterren geven.”

In het pre-corona tijdperk was ik een keer ‘s avonds op een feestje, waar ik me in eerste instantie prima vermaakte. Ik stond in een hoek te kletsen met een paar vriendinnen en at intussen uit de bak borrelnootjes die ik van de tafel had gesnaaid. Op een gegeven moment kwam er een jongen naar me toe, die me heel langzaam en met dikke tong aansprak – hij had die avond een hoeveelheid biertjes op waarvan ik al lang knock-out op de grond zou hebben gelegen. ‘Hé, voor welke politieke partij ben jij?’. ‘Ehm, Groenlinks’, antwoordde ik een beetje verbaasd. ‘Gats!’ riep hij, ‘ben je er zo een?’. Ik lachte en vroeg waar hij dan op stemde. ‘VVD’, antwoordde hij trots, gevolgd door een compleet betoog wat politiek rechts beter maakte dan politiek links.

En op veel meer momenten ontving ik een mening van iemand waar ik totaal niet op zat te wachten. We hebben in Nederland tegenwoordig meer vrijheid van meningsuiting dan ooit, en uiteraard is dat in de kern iets goeds. Maar wat mij betreft mag die mondigheid af en toe ook wel een beetje minder. Zeker in deze coronaperiode, nu iedereen er alle tijd voor heeft, lijkt iedereen te denken de samenleving eens te ‘verrijken’ met zijn of haar ongezouten mening. Dit gebeurt al helemaal online. Over de kleinste dingen worden bakken kritiek uitgestrooid: Tiktoks van tieners, reclames van Bol.com, filmpjes op YouTube… Wacht even, is dit nu een opiniestuk over waarom we opinies wat meer achterwege moeten laten? Ja, dat is het zeker!

Begrijp me niet verkeerd, over de dingen die ertoe doen vind ik zeker dat we gebruik moeten maken van die vrijheid van meningsuiting. Racisme, ongelijkheid, onrecht…: já, laat je uit! Maar die belangrijke meningen lijken nu weg te vallen in een soort web van meningen over niet-belangrijke dingen. Doordat al deze meningen over alle verschillende dingen op dezelfde platforms verschijnen, valt het onderscheid weg tussen wat belangrijk is en wat niet.

We zijn onze eigen meningen steeds belangrijker gaan vinden. Dat was ook het punt wat caberetier Pieter Derks maakte in de voorvertoning van zijn show die ik bezocht in 2019. Hij stelde dat tegenwoordig over van alles onze mening gevraagd wordt. Naar een restaurant geweest? Je ontvangt de dag daarna in je mailbox een enquête over hoe dat je beviel. Nieuwe app gedownload? Na nog geen uur spelen krijg je de vraag of je een review in de Play Store wil achterlaten. Een openbaar toilet bezocht? Dan kun je bij het naar buiten lopen gelijk op zo’n smiley drukken om te vertellen hoe schoon je het vond. Geen wonder dat we onze eigen mening zo belangrijk zijn gaan vinden! En het is nog erger, je kunt als je de Noordzee opzoekt op Google zelfs daarover een review achterlaten. Mensen beoordelen het gemiddeld met 4,3 sterren. Alsof dat die Noordzee wat uitmaakt ook.

Kortom: er is een maatschappij ontstaan waarin alle individuele meningen met het grootste gemak te uiten zijn en waarin het idee gewekt wordt dat ze er ook erg veel toe doen. En naast dat deze onbenullige meningen de grens doen vervagen met belangrijke meningen, denk ik ook dat het best wat mensen onzeker kan maken. We krijgen immers ook zelf online en in de fysieke wereld een hele hoop meningen van anderen te horen. Iedereen die constant wat vindt van hoe je bent en je vertelt hoe je zou moeten zijn, dat kan best binnenkomen. Maar laten we daar ons gewoon net zo weinig van aantrekken als de Noordzee doet van haar Google reviews.

En bewaar je eigen mening voor wat écht telt.

Myrthe Knip

0
    0
    Winkelmandje
    Winkelwagen is leegTerug naar webshop