Het 34e Aliasbestuur is in deze tijden iets minder zichtbaar dan normaal. Ons geliefde hok is dicht en fysieke borrels zijn tijdelijk niet mogelijk. Toch proberen we tijdens (online) activiteiten ons gezicht te laten zien en in contact te blijven met jullie allemaal. Nu is het in deze tijden even anders, maar nog steeds kunnen jullie lezen over wat zich verder achter de schermen afspeelt in de wekelijkse bestuursblog! In deze blog vertelt Joran over een zonovergoten Koningsdag vol oranjepret.
Oranje boven, oranje boven… Overal oranje vlaggetjes, de Nederlandse driekleur en mensen verkleed in de meest lelijke en weerzinwekkende oranje gekkigheid die je maar kunt bedenken. Afgelopen week was het voor het eerst in 2021 weer Koningsdag, een schitterend feest dat ondertussen al is uitgegroeid tot een avond én een hele dag. Centraal staan de gekke uitdossing die – zo heb ik geleerd – zo lelijk en oranje als mogelijk moet zijn, de overmatige alcoholconsumptie van ’s morgensvroeg tot laat in de nacht, oranje tompoezen en dan was er geloof ik ook nog iets met de monarchie.
Ook op de TWC werd dit oer-Hollandse feest goed gevierd. Maandagmiddag begon het bij velen al te kriebelen en werden de gezichten gekleurd met een streepje rood, een streepje wit en een streepje blauw op elke wang. De ingelijste foto van onze ‘koningin’ Beatrix werd uit de keuken gehaald en als een soort afgodsbeeld vereerd. Dat ons land al acht jaar door een zekere Willem-Alexander wordt geregeerd leek niemand te deren (al vraag ik me ook sterk af of iedereen hier wel van op de hoogte was).
De dinsdag die volgde begon met een klein beetje hoofdpijn en een flinke dosis zon. Het blijft verbazingwekkend hoe het bijna altijd zonnig weer is op Koningsdag – zou de koning dan toch rechtstreeks uit de hemel gestuurd zijn en God er voor iets tussen zitten? Na een korte blik geworpen te hebben op de toestand van de keuken besloten we de tafel naar buiten te dragen en van een zonovergoten ontbijt te genieten, opruimen doe je niet op een feestdag als deze.
Na een paar kopjes koffie en warme broodjes met ei werden de wangen weer geschminkt in de Nederlandse driekleur en mocht het eerste kratje worden aangebroken. Met een voorzichtig ochtendpilsje op de galerij in de zon brak de tijd voor het traditionele schouwspel op de TWC tijdens Koningsdag aan.
Een paar honderd meter aan oranje vlaggetjes werd tevoorschijn getoverd en met man en macht aan elkaar geknoopt. De mensen op de zeventiende verdieping van de gele flat wuifde naar hun partners in crime op de zeventiende verdieping van de oranje flat en als één groot organisme coördineerde de flats de vlaggetjes in elkaars richting. Met gewichten werden de onderste vlaggetjes verzwaard en van galerij naar galerij naar beneden geleid, de overige studenten juichten en schreeuwden het spektakel toe.
Nog een knoop onderaan verwijderd en dan… ja! Het straktrekken kon beginnen! Als een stel piraten in een woeste storm midden op de oceaan gierde de adrenaline door ons lijf toen langzaam maar zeker de vlaggen aan weerskanten van de TWC-flats werden strakgetrokken. Fier wapperend in de wind hingen daar op bijna 40 meter hoogte de oranje vlaggetjes die de twee flats op deze dag verbonden.
Wapper, wapper, wapper, knats, flapper de flap flap flap… na amper een uur werd de pret gedrukt door de wind die de oranje brug dwars doormidden blies. Het feest was van korte duur, maar wat een feest was het. Koningsdag verbindt, daar kun je niks van zeggen.
No responses yet