Als Sneeuw voor de Zon

Het 34e Aliasbestuur is in deze tijden iets minder zichtbaar dan normaal. Ons geliefde hok is dicht en fysieke borrels zijn tijdelijk niet mogelijk. Toch proberen we tijdens (online) activiteiten ons gezicht te laten zien en in contact te blijven met jullie allemaal. Nu is het in deze tijden even anders, maar nog steeds kunnen jullie lezen over wat zich verder achter de schermen afspeelt in de wekelijkse bestuursblog! In deze blog kijkt Joshua terug op een sneeuwwitte eerste week van het nieuwe blok.

Deze week was in vele opzichten bijzonder. Ten eerste was het de eerste week van het
nieuwe blok en van het nieuwe semester. Ik hoop dat jullie allemaal een goede start hebben
kunnen maken en dat jullie je vakken leuk vinden. Eerstejaars, zeker voor jullie hoop ik dat
de keuzevakken goed bevallen en dat dit blok een beter inzicht zal geven in de vraag welke
richting je binnen TCS op wilt (of welke juist niet). Ik kan me voorstellen dat het nu misschien
best spannend is om vakken te volgen, waarbij de studentengroep niet uit alleen maar
TCS’ers bestaat. Wees niet bang om ons of andere Aliassers te benaderen om online
samen te studeren of maak gebruik van het nieuwe studiemaatje-project van de opleiding!

Ten tweede was het de week waarin Klaasje aankondigde dat ze K3 ging verlaten en dat er
gezocht zou gaan worden naar een vervanger (en het mocht deze keer ook een jongen
zijn!). Ik lieg niet als ik zeg dat er door de hoofden van meerdere bestuursleden even de
fantasie schoot om hun academische carrière te laten varen en alles opzij te zetten voor een
leven als het nieuwe K3’tje.

Ik was als kind groot fan van K3 en ik voel me totaal niet bezwaard om te zeggen dat ik dat
eigenlijk nog steeds wel een beetje ben. Ik heb afgelopen december ‘K3 zoekt K3’ eindelijk
teruggekeken (een aanrader!) en ik ga nog steeds heel goed op hun nummers. Ik ben mijn
lieve bestuursgenoot Timo dan ook zeer dankbaar voor het aanmaken van de ‘K3
Bopjes’-playlist. De playlist bevat alle OG K3-hits, maar ook veel verborgen parels, die ik
eigenlijk nog niet gehoord had. Timo en ik zijn van plan om, zodra het weer kan, een K3-
themafeest te organiseren, waarbij er alleen maar K3-bangers gedraaid zullen worden. Bij
deze laat ik alvast weten dat jullie allemaal van harte welkom zijn! Luister in de tussentijd
vooral naar de playlist van Timo, hij deelt hem graag met je!

Boven alles was dit echter de week met sneeuw in Nederland. Zelfs als je in quarantaine
had gezeten in een huis zonder ramen, had je het wel meegekregen door de vele
sneeuwkiekjes op Instagram. Ik was blij om te merken dat de sneeuw(pret) juist in deze tijd
velen goed deed en in kon op Instagram zien dat jullie gretig gebruik maakten van deze
bijzondere gelegenheid, bijvoorbeeld door te wandelen, sleeën of schaatsen. Ook ik heb een
aantal prachtige KoSneeWa’s en LaSneeStraWa’s gemaakt (vertaling voor diegenen die niet
de Haarclip van Marie-Claire volgen: Korte SneeuwWandeling en Lange
SneeuwStrandWandeling). De sneeuw deed me denken aan de periode dat ik als kind in
Zwitserland woonde en waarin alles (zeker vergeleken met nu) zo simpel leek. De
moeilijkste keuze die ik toen moest maken bestond uit de vraag of ik die middag buiten ging
spelen of mijn broer ging inmaken in Wii Sports (grapje: m’n broer maakte mij eigenlijk altijd
in 🙁 ).
Alhoewel ik die tijd soms ontzettend mis, ben ik ook blij om nu (soort van) volwassen te zijn
en mezelf te ontwikkelen als persoon, onder andere dankzij dit bestuursjaar. Ik was best
trots op mezelf toen ik bij de bestuursvoorlichting op donderdag realiseerde dat ik tussen de
dag dat ik zelf bij de bestuursvoorlichting zat en nu vele stappen heb gezet, zowel op
persoonlijk als ‘professioneel’ vlak. Het voelt aan de ene kant gek om nu alweer bezig te zijn
met de zoektocht naar het nieuwe bestuur, maar ik heb er ook wel heel veel zin in om zes
nieuwe toppers te laten zien hoe leuk en waardevol het is om deze prachtige roze stichting
te leiden.

Als ik het nieuws moet geloven, zal de dooi binnenkort alweer gaan inzetten. Als we geen
sneeuw meer hebben, hoop ik dan maar dat de lente heel snel onze kant op komt, dat de coronacijfers en vaccinatiecijfers de goede kant op zullen gaan en dat de
coronamaatregelen hierdoor langzaamaan als sneeuw voor de zon zullen verdwijnen.

Met heel mijn hart hoop ik dat het over een tijdje weer mogelijk zal zijn om elkaar fysiek te
ontmoeten. Op het AOA bleek gelukkig dat er ook onder jullie veel behoefte is aan een
fysieke activiteit, mocht dit weer op een verantwoorde manier kunnen. Ik kan er in ieder
geval niet op wachten om al jullie mooie koppies weer in het echt te zien!

Een hele dikke (virtuele) roze knuffel,

Joshua