Een Feestelijke Week

Het 34e Aliasbestuur is in deze tijden iets minder zichtbaar dan normaal. Ons geliefde hok is dicht en fysieke borrels zijn tijdelijk niet mogelijk. Toch proberen we tijdens (online) activiteiten ons gezicht te laten zien en in contact te blijven met jullie allemaal. Nu is het in deze tijden even anders, maar nog steeds kunnen jullie lezen over wat zich verder achter de schermen afspeelt in de wekelijkse bestuursblog! Silke kijkt in deze blog terug op een feestelijke week.

Het lijkt de laatste tijd wel alsof er geen genoeg uren in een dag zitten. Rond 16:00 begint het al te schemeren waardoor mijn hoofd denkt ‘bedtijd’, terwijl mijn lichaam eigenlijk nog wakker aan het worden is van de nacht ervoor. Naast mijn biologische klok die compleet van slag is, lijken de dagen ook stukken sneller te gaan door de feestdagendrukte op mijn werk. Ik werk namelijk op de boekenafdeling van de Bijenkorf Utrecht waar ik cadeau na cadeau sta in te pakken. Vragen als ‘is het een cadeau?‘ en ‘Sinterklaas of Kerst?‘ lijken me te achtervolgen in mijn dromen en ik kan inmiddels blind  inpakken. Wel is het leuk om te zien dat mensen dit jaar wat meer cadeautjes kopen om zo het vervelende van alle dag een beetje tegen te gaan. Als ik al die mooie cadeaus over mijn toonbank zie gaan begint het ook bij mij te kriebelen om alvast cadeaus te gaan kopen voor de mensen om me heen. Cadeautjes kopen is namelijk een van de leukste dingen die ik kan bedenken om te doen en ik ben er, al zeg ik het zelf, nog goed in ook!

Deze dwangmatige drang om dingen te kopen voor anderen kwam afgelopen week weer eens goed van pas. Woensdag was natuurlijk de Dies Natalis en dit hebben we gevierd door drie tasjes met cadeautjes te verstoppen in Utrecht. Ik had het op me genomen om te zorgen dat deze tasjes gevuld werden met leuke Alias-achtige spulletjes en te horen aan de reacties van de eerlijke vinders was dit aardig gelukt. Naast de tasjes zoektocht hebben we de Dies Natalis ook nog een beetje kunnen vieren op de Israëlslaan. Er was heerlijke taart met dank aan de lieve Maayke en Roos en onze buren van Atlas kwamen zelfs nog roze koeken brengen*. Dit in combinatie met een vol lokaal gevuld met Aliassers zorgde ervoor dat ook ik me een beetje jarig voelde.

Naast het feit dat Alias jarig was, was woensdag ook Sinterklaas al eventjes jarig binnen het bestuur. We hadden een aantal weken terug lootjes getrokken en na wat gesmeek had ik de rest van 34 zo gek gekregen om niet alleen gedichten te schrijven, maar ook daadwerkelijke surprises in elkaar te knutselen!! Over enthousiaste Silke geluiden gesproken. Er waren surprises in de vorm van vlaaien en blikken bier. Er waren opblaaspoppen en met foto’s versierde mokken. En er was een boel gezelligheid en nog net wat meer bier. Kortom, het was een enorm leuke dag. Je zou bijna gaan denken dat niet alleen bestuur zijn, maar ook nog eens vrienden.

Gelukkig is december nog niet eens begonnen en zullen er nog veel meer momenten van feest en cadeaus komen. Helaas zal het dit jaar natuurlijk allemaal wat anders zijn, maar ik weet in ieder geval zeker dat ik mijn best zal doen om er het beste van te maken en iedereen er weer aan te herinneren dat ik om ze geef. Niet met een knuffel, maar met materiële dingen, want dat kan ik wel.

Goed, wat is nu de moraal van deze prachtige blog? Word vrienden met mij zodat ook jij goede en mooi ingepakte cadeautjes kan ontvangen en kom een keertje langs op de boekenafdeling van de Bijenkorf, dat vind ik leuk.

*Stel, je bent een medewerker van de Israëlslaan en je leest dit, dan was het uiteraard een grap! Wij houden ons keurig netjes aan de regels!