Het 34e Aliasbestuur is in deze tijden iets minder zichtbaar dan normaal. Ons geliefde hok is dicht en fysieke borrels zijn tijdelijk niet mogelijk. Toch proberen we tijdens (online) activiteiten ons gezicht te laten zien en in contact te blijven met jullie allemaal. Nu is het in deze tijden even anders, maar nog steeds kunnen jullie lezen over wat zich verder achter de schermen afspeelt in de wekelijkse bestuursblog! Joran kijkt in deze bestuursblog terug op een week vol herfstige taferelen en het einde van blok 1.
Het is inmiddels een publiek geheim dat ik vrij blij word van allerlei geel- en bruintinten. Mijn geluk kan in deze tijd van het jaar dan ook niet op. Letterlijk de hele wereld kleurt in mijn lievelingskleuren. De blaadjes van de bomen kleuren geel en bruin, sommige nog aan hun takken waardoor het zonlicht extra mooi lijkt te schijnen en sommige verspreid over de straten, velden en paadjes. Ook de mensen op straat doen vrolijk mee met de mooiste metamorfose van het jaar. De donkergekleurde winterkleding wordt weer tevoorschijn getoverd en de lange bruine jassen en mutsen blenden schitterend in met de alsmaar bruiner wordende omgeving.
Naast de schitterende kleuren heeft de herfst nog veel meer te bieden. Na uren gestudeerd te hebben op de Israëlslaan of in je kleine studentenhokje is niks zo lekker als een wandelingetje of fietstocht terwijl de wind gezellig met je mee waait (of iets minder gezellig precies de andere kant op waait). En dan is er nog die heerlijke warme kop thee of koffie die je dampend in je handen kunt houden terwijl je luistert naar de wind die rond het gebouw waait. Wat zijn het toch fijne dagen.
Na de hele zaterdag gewerkt te hebben aan mijn paper vond ik dat het tijd was om het einde van dit blok feestelijk te vieren. Ik trok mijn warme bruine winterjas aan en verliet de TWC flat die mijn huis is om te beginnen aan mijn zoektocht naar een frituur. Een fijne wandeling van een kwartiertje bracht mij bij een Grieks afhaalrestaurant, daar bestelde ik mijn voedsel en wandelde daarna weer, vergezeld door de wind, terug naar mijn flat. Ik peuzelde mijn eten op, luisterde naar de wind die op 18 hoog tegen de flat beukte en maakte mij daarna klaar voor de spannende ontknoping van Wie is de Mol?
De volgende ochtend werd ik ongelofelijk fris wakker, niet wetende dat ik door het verzetten van de klok een uur langer had geslapen. Het was zondag, de dag waarop we de website van Alias eens flink onder handen gingen nemen. Samen met Timo heb ik onze interne creatieveling en techneut Silke gezelschap gehouden, meegedacht en geholpen waar nodig met het ombouwen van aliasweb.nl. Na een lange dag konden we vol trots en verbazing een, al zeg ik het zelf, pareltje van een site het wereldwijde web op slingeren. (als je hem nog niet hebt bekeken, surf dan snel naar onze website, het is de moeite!)
Verder was er deze week nog het online Studentenverenigingen Overleg (SVO) waar ik samen met Karijn aanwezig mocht zijn. Het was fijn om samen met andere besturen te praten over het besturen (in deze tijd) en te brainstormen over alternatieven voor fysieke activiteiten waarbij je niet direct vierkante ogen krijgt. Toen deze vergadering was afgelopen konden we genieten van de gemakken die een online samenleving met zich meebrengt. In plaats van half Utrecht door te fietsen richting ’t Pandje konden we nu met twee keer klikken zo de Aliasborrel binnen stormen waar de Aliassers al druk bezig waren met wie nu het meeste ‘sus’ was.
Het eerste blok is ten einde. Hopelijk zijn al jullie tentamens en het halen van deadlines goed gegaan. Dan breekt nu de tijd aan om even een weekje rust te pakken. Trek je bruine winterkleren aan en laat je meevoeren door de wind terwijl je reflecteert op de afgelopen weken. Laat je lekker natregenen in een frisse herfstbui om je vervolgens weer lekker op te warmen met een grote kop thee, koffie of chocolademelk – deze keer alleen niet gehaald door koffiebig op de Israëlslaan, want ook het Israëlshok heeft een weekje pauze.
No responses yet