Het 34e Aliasbestuur is in deze tijden iets minder zichtbaar dan normaal. Ons geliefde hok is dicht en fysieke borrels zijn tijdelijk niet mogelijk. Toch proberen we tijdens (online) activiteiten ons gezicht te laten zien en in contact te blijven met jullie allemaal. Nu is het in deze tijden even anders, maar nog steeds kunnen jullie lezen over wat zich verder achter de schermen afspeelt in de wekelijkse bestuursblog! Timo kijkt in deze bestuursblog terug op een rondje supermarkt dat tot allerlei inzichten leidde.

Op het moment dat ik dit schrijf regent het. Dat doet het inmiddels al de hele dag en eigenlijk hebben we de afgelopen week bijna elke dag regen gezien. Dat kan maar één ding betekenen; de herfst is écht begonnen, het eind van 2020 is in zicht en dat terwijl ik nog aan het verwerken ben dat het songfestival niet doorging.

Het besef dat de herfst is begonnen had ik afgelopen maandag ook. Ik deed op een moordend tempo m’n boodschapjes, want ja, ik was mijn mondkapje vergeten mee te nemen. Terwijl ik als een idioot door de winkel vloog viel mijn oog op de pepernoten, die inmiddels al zo’n 6 weken in de winkels te vinden zijn. Ook de pepernoten (+ speculaas, marsepein, taaitaai en chocoladeletters) zijn net als het weer van de afgelopen dagen typerend voor deze tijd van het jaar. Het weer wordt beroerder met de dag, de pepernoten en chocoladeletters vliegen de winkels uit en de eerste kerstfilms zijn alweer te bewonderen op Videoland en Netflix. Dat betekent ook dat de kerstkaarten en -liedjes er weer aan zitten te komen. Ik heb de kerstkaarten nog nergens gezien en ik heb All I Want For Christmas nog niet gehoord, maar ik verwacht dat dat over een week of twee al een ander verhaal is. Sterker nog, sommige mensen gaan volgende week al hun plastic kerstboom tevoorschijn toveren. Denk ik.

Dit alles zette mij aan het denken. Ik ben zelf absoluut geen fan van de feestdagen. De lichtjes in de kerstboom zijn enig en fascinerend, meeblèren met Mariah, Ariana (Santa Tell Me) en Britney (My Only Wish) is geweldig, maar verder vind ik het niet zo bijzonder. Je eet altijd meer dan goed voor je is en ik snap niet zo goed waarom mensen koste wat kost met zoveel mogelijk familie bij elkaar moeten zijn. Ik voel niet de behoefte om weer uit te leggen wat TCS is en ik heb ook geen zin om te melden dat ik nog steeds single ben. Ik dwaal af. Door alle indrukken tijdens m’n haastige rondje boodschappen bedacht ik me hoe bizar al die dagen dit jaar waarschijnlijk gaan zijn. De intocht van Sinterklaas zonder publiek (komt die man überhaupt?), pakjesavond met alleen je eigen gezin (of huisgenoten), de kerstdagen kunnen we niet met de hele familie vieren en als klap op de vuurpijl, no pun intended, zal ook de jaarwisseling heel anders zijn dan de vorige die we hebben meegemaakt. Tegelijkertijd denk ik dat deze vreemde gang van zaken ons mogelijkheden biedt. De afgelopen tijd hebben mensen de meest creatieve oplossingen verzonnen voor (soms) de meest ingewikkelde kwesties. Ik heb er alle vertrouwen in dat wij voor de feestdagen ook een oplossing weten te verzinnen als het geen optie is om dat op een soort van normale manier te doen.

Oké, als afsluiter doen we nog even iets positiefs! De online stagevoorlichting was een succes, het was woensdag druk op de Israëlslaan (JIPPIE!), de crimibox van de AIT was populair, de presentatie voor m’n vak ging goed en ik ga dit weekend maar eens even koekeloeren hoe het met m’n ouders gaat.

Dat was het voor nu. Trek me vooral aan m’n jassie als je vragen hebt of als je even je ei kwijt moet en pas goed op jezelf!

Virtuele roze knuffel,

Timo

Categories:

Tags:

No responses yet

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


0
    0
    Winkelmandje
    Winkelwagen is leegTerug naar webshop