Het 34e Aliasbestuur is in deze tijden iets minder zichtbaar dan normaal. Ons geliefde hok is dicht en fysieke borrels zijn tijdelijk niet mogelijk. Toch proberen we tijdens (online) activiteiten ons gezicht te laten zien en in contact te blijven met jullie allemaal. Nu is het in deze tijden even anders, maar nog steeds kunnen jullie lezen over wat zich verder achter de schermen afspeelt in de wekelijkse bestuursblog! Joshua kijkt in zijn allereerste bestuursblog terug op zijn eerste weekend alleen in Utrecht.

‘Goedenavond en welkom in de Intercity naar Gouda en Den Haag Centraal.’


Ik schrijf mijn allereerste bestuursblog, terwijl ik in de trein zit naar huis: Den Haag, mijn
thuis-thuis. Het is alweer een tijd geleden dat ik dit traject aflegde. Afgelopen anderhalve
week ben ik in Utrecht geweest, de langste onafgebroken periode, die ik tot nu toe in Utrecht
heb doorgebracht. Het was even slikken, vorige week vrijdag. Ik stond op het punt om toch
nog naar Den Haag te gaan, maar ik sprak mezelf streng toe. Ik moest en zou van mezelf
voor het eerst een heel weekend in Utrecht doorbrengen. De ‘ik mis je’-appjes van mijn
tweelingbroer en mijn ouders maakten het soms moeilijk, maar uiteindelijk was ik heel blij
dat ik in Utrecht was gebleven. Ik werd gedwongen om een heel weekend met mezelf alleen
te wonen, en dat was soms pittig, maar ook goed.


Het werd een weekend, waarin ik druk aan de slag ging met bestuurstaken en een poging
deed om een inhaalslag te maken voor mijn studie. Op zaterdag kwam een vriendin mij
onverwachts bezoeken en ‘s avonds beleefde ik een nieuwe levenservaring: ik ging voor het
eerst op een blind date. Toen ik door het centrum van Utrecht fietste op weg naar mijn
mystery man, realiseerde ik me dat ik me écht thuis voelde hier. In een jaar tijd ben ik
helemaal verliefd geworden op deze stad. Ik ben dol op het gezellige, maar overzichtelijke
centrum, de grachten met alle leuke terrasjes, de Drift, de ‘op een goede manier-foute’
Poema, en zo kan ik nog lang doorgaan… Ik kan me hier nog jaren zien wonen en ik wil hier
nog lang niet weg. Den Haag zal altijd mijn thuis-thuis blijven, maar Utrecht is nu mijn thuis.


Niet alleen in Utrecht, maar ook in mijn bestuursrol voel ik me steeds meer thuis. We zijn nu
twee weekjes officieel onderweg als bestuur en ik vind het nu al te snel gaan. Je wilt alle
ervaringen in je opnemen, maar elke dag voelt soms een beetje als een wilde achtbaanrit.
Door corona komen we als bestuur in deze rollercoaster soms wat loopings of scherpe
bochten tegen, die je normaal niet tegenkomt. Dit is soms zwaar en intensief, maar het zorgt
ook voor mooie, creatieve oplossingen. Tijdens de Picknick-Roulé was ik zo trots op de AIT,
die een prachtig alternatief hadden bedacht voor het traditionele diner-roulé, waardoor
Aliassers elkaar toch coronaproof konden ontmoeten op een fysieke activiteit. Ik vond het
erg fijn om veel eerstejaars (voor het eerst) fysiek te zien. Het was weer zo’n moment dat ik
me weer helemaal thuis voelde bij Alias. Ik hoop dat de nieuwe eerstejaars zich ook allemaal
thuis (gaan) voelen bij Alias, ook al ziet dit Alias-jaar er anders uit dan in het ‘oude normaal’.


‘Over enkele minuten, ons eindstation: Den Haag Centraal. Vergeet uw bezittingen niet en
nog een fijne avond.’


Tijd om uit te stappen. Nog een tramrit van een kwartier en dan ben ik weer thuis-thuis. Even
een weekend opladen voor een nieuwe week vol Alias. Ik kijk ernaar uit om jullie snel weer
te zien bij een fysieke en/of digitale activiteit!

Categories:

Tags:

No responses yet

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


0
    0
    Winkelmandje
    Winkelwagen is leegTerug naar webshop