Klaar voor de start: het 33e Aliasbestuur was altijd in het hok te vinden en aanwezig op borrels en activiteiten. Nu is het in deze tijden even anders, maar nog steeds kunnen jullie lezen over wat zich verder achter de schermen afspeelt in de wekelijkse bestuursblog! Nicolette probeert je te overtuigen dat escaleren geleerd kan worden.
Escaleren kun je leren! Een prachtige uitspraak en geloof me het is wel nodig. Sinds kort zie ik weer wat mensen en mijn god wat vind ik dat fijn. Een voetje of een stiekeme knuffel die soms nog illegaal voelt, ik word er hoe dan ook heel blij van. Tel daarbij het mooie weer van de afgelopen tijd bij op en soms wordt er dan wel wat alcohol genuttigd. Soms vinden er dan wat escalaties plaats en afgelopen zondag was ik voor het eerst in een hele lange tijd weer eens echt brak. Ik kon mijn bed niet uit komen en het enige wat ik de hele dag heb gedaan is precies niks. Het was een geweldige avond ervoor en de dag erna uitbrakken was ook niet vervelend. Maar mijn god, wat is er met die alcoholtolerantie van mij gebeurd? Twee maanden geen Aliasfeestjes of borrels en daar gaat het hoor. Je zou toch denken dat ik in al die jaren wel een beetje een buffertje had opgebouwd, maar niets is minder waar. Ik was nog steeds mokertje brak.
Zoals je misschien al kan merken gaat deze blog absoluut nergens heen. Ik heb ook verder niet veel over te schrijven. Het gaat goed, ik heb een ontzettend fijn ritme ontwikkeld en deze situatie leren accepteren. Ik zag de mogelijkheid om weer eens alle Star Wars films achter elkaar te gaan kijken en ik heb wat Lego in elkaar gezet. Ik wil nog altijd in de Sims een Aliashok maken en probeer een beetje Pokémon te spelen op mijn Nintendo 3DS. Kortom, ik verveel me absoluut niet. Zeker nu ik weer een beetje mensen aan het zien ben, die ik zó, zó ontzettend gemist heb.
Ik denk dat ik voor iedereen spreek als ik zeg dat ik mensen gemist heb en nog steeds mis. Dat gemis is er en het mag er ook zijn. Ik stop het niet weg, regelmatig zeg ik tegen mensen dat ik ze mis en niet kan wachten tot ik ze weer kan zien. Ik zal ze ook zeker weer zien en ik kijk er nu al naar uit om dan op een zonnige dag met ze te gaan drinken. Hopelijk heb ik mijn alcoholtolerantie dan wel weer op peil en kan ik het aan zonder dat er flink geëscaleerd gaat worden (hoewel laten we eerlijk zijn, dat is soms natuurlijk ook gewoon heerlijk). Ik kijk er naar uit, mijn lever wat minder, maar zoals ik ook al begon: escaleren kun je leren!
Comments are closed