Klaar voor de start: het 33e Aliasbestuur was altijd in het hok te vinden en aanwezig op borrels en activiteiten. Nu is het in deze tijden even anders, maar nog steeds kunnen jullie lezen over wat zich verder achter de schermen afspeelt in de wekelijkse bestuursblog! Hanna schrijft over de toekomst en de vraag of erover nadenken er eigenlijk bij helpt?

Ik ben nu bezig met een vertaalvak voor Spaans en het bevalt me enorm goed. Mijn ouders zijn beide vertalers en ik heb dit vakgebied altijd al interessant gevonden. De manier waarop je bezig bent met taal, praktisch en tegelijkertijd ook best filosofisch, is geweldig. Toch weet ik dat ik in vertalen niet mijn ideale beroep ga vinden. Mijn ouders werken als zzp’er en dat is soms best eng. Al helemaal als je je realiseert dat vertalingen steeds minder nodig zijn (oh, wat houden we toch van technologie…). Puur om praktische redenen is het worden van vertaler niet iets waar ik bij voorbaat al vertrouwen in zou hebben, terwijl ik het zó leuk vind om te doen. 

Misschien betaamt het een onderwijscommissaris niet te denken: ‘waarom studeer ik eigenlijk?’. Maar toch is dit iets wat ik me wel eens afvraag. Het ene moment ben ik ontzettend gelukkig met wat ik studeer: ik mag meerdere talen kiezen, dat combineren met andere vakgebieden en daardoor kijk ik verder dan ik ooit had gedacht te zullen kijken (wie herkent ‘m?). Maar er zijn ook momenten waarop ik het gewoon even niet weet. Dan probeer ik voor me te zien waar ik mee bezig ben in 2031. Ik vertel mezelf vaak dat dat niet hoeft, want je weet nu toch niet of je dan nog in Nederland woont, of je de loterij misschien wel hebt gewonnen en of de Dom nog steeds in de stijgers staat. Daarnaast rijm ik deze gedachtegang niet met hoe naar andere dingen kijk. Ik háát stress, dus ik stress over de meeste dingen niet. 

Goed, ik moet toegeven dat het eigenlijk allemaal wel meevalt. Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik voor de eerste keer best inspiratieloos was voor het schrijven van een bestuursblog. En ja, ik zit vaak na te denken over de zin van studeren en wat ik er dan later mee wil. Maar dat is precies wat een student, en een TCS-er al helemaal, hoort te doen. Ook denk ik dat ik in tijden niet zo veel rust aan m’n hoofd heb gehad en dat biedt ruimte voor waardevolle, maar soms ook overdreven en zinloze gedachtes. Maar het is goed om die gedachtes door je hoofd te laten gaan. Je hebt ze nodig. 

We zien wel waar we staan in 2031 (geen idee waarom ik dit specifieke jaartal heb gekozen). Momenteel weten we door de coronacrisis niet wat we in juli, september en volgend jaar maart allemaal wel of niet aan het doen zijn. Dat relativeert en is op kleinere schaal een voorbeeld van hoe je de loop van je leven toch niet kunt voorspellen. Dit is wat Hanna tegen een piekerend-over-de-toekomst-Hanna zou zeggen: ‘’Stress niet.’’.

Categories:

Tags:

Comments are closed

0
    0
    Winkelmandje
    Winkelwagen is leegTerug naar webshop