Klaar voor de start: het 33e Aliasbestuur is altijd in het hok te vinden en aanwezig op borrels en activiteiten. Wat zich verder achter de schermen afspeelt, kun je lezen in de wekelijkse bestuursblog! Hanna schrijft over het mooie Leuven en het geweldige wezen dat taal is.

Taal is overal. En wie denkt dat wij Nederlanders meester zijn in woordspelingen, heeft nog nooit goed naar het Vlaams geluisterd. Met een goei groep Aliassers bolden we af vanaf Utrecht naar Leuven, waar we rond het late middaguur toekwamen. Daar stapten we met stadsgids Marleen over de prachtige pleinen en door de mooie straatjes, waar vroeger de vrome vrouwen vrijwillig verbleven. We creveerden impesant al van de honger, maar we hadden geniet van alle schone straten en gebouwen die Marleen aanwees.
In het restaurant aten we enkele prikhappen en seizoensgroentjes. Ook dronken we hét biertje uit Leuven: Stella Artois. Na het heerlijke eten trokken we in een stoet verder naar de cafeetjes. Van hippe tenten naar bruine cafés en een simpel ogende snackbar waar ze meer dan 40 bieren serveren: voor ieder wat wils. Om klokslag twaalf was het trippel-feest: Leon en Esmee dronken hun eerste biertje na dry januari (Ik wil niemand die woorden ooit. nog. horen. zeggen. Mijn dank is groot.) en Michiel vierde zijn 22e verjaardag. Veel redenen dus om een feestje te gaan vieren in club Giraf! (wie kent ‘m niet?) De dag erna bezochten we mooie musea en konden we de stad ook goed in het licht bekijken.
Met name de Vlaamse taal bracht ons dit weekend in hogere sferen. Toch heeft taal ook zo zijn duistere kanten. Zo kwam ik de volgende, afschrikwekkende zin tegen op de ruit van een winkel: ‘’Are you Leuven it?’’. Daar schrok ik dan weer van. Of hoe de Vlaming het zou zeggen: ‘’Dat liet mij verschieten!’’. Ik ging vervolgens in een cafeetje tussen de Belgen zitten, nog aan het bijkomen van de schrik. Daar dwaalde ik weer weg tussen de mooie klanken. De schone kant van taal, daar hoeft eigenlijk niemand zijn best voor te doen.
Klein gedichtje over Leuven
We kwamen toe die dag
In een stad waar men mooi sprak
Levend, beeldend, alles mag
Stappend door de straten op ons gemak
De schoonheid van de stad
Van haar beelden, zilveren en gouden
Maakte dat ik nu en dan vergat
Hoe simpel het toch kon zijn
om van de wereld te houden
Comments are closed