Klaar voor de start: het 33e Aliasbestuur is altijd in het hok te vinden en aanwezig op borrels en activiteiten. Wat zich verder achter de schermen afspeelt, kun je lezen in de wekelijkse bestuursblog! Rosa schrijft, zoals de titel al zegt, over haar niet populaire mening.
Ik zou best willen schrijven over hoe héérlijk de feestdagen toch zijn geweest en precies zeggen wat men van me verwacht, maar ik heb besloten om het dicht bij de waarheid te houden. Unpopular opinion: kerst is best matig. In mijn opinie.
‘Ik ben gewoon niet zo’n kerstig persoon’, dat is hoe ik het heel mooi en verzachtend breng als mensen in november al bezig zijn met kerstmuziek en lichtgevende kerstruien. De kerstdagen voelen voor mij als verplicht en geforceerd héél veel tijd doorbrengen met familie, en dit móét dan ook per se familie zijn want vrienden tellen niet als familie volgens de regels van de maatschappij. Doordat je zo veel op elkaars lip zit ontstaan irritaties en ruzietjes, en uren doorbrengen naast je dementerende opa doet ook niet veel voor de holiday spirit. Ondertussen scroll je door je Instagram en Snapchat stories en zie je hoe iedereen een geweeeeldig heerlijk prachtig fabuleus kerstdiner heeft, er beeldschoon uitziet en de tijd van z’n leven heeft. Shit, zou het dan bij jou ook niet veel leuker moeten zijn? Je maakt toch ook maar even een filmpje van het eten dat op tafel staat, echt niet om te bewijzen aan je vrienden dat je het leuk hebt, nee hoor, daar sta je boven. Maar toch voelt het goed om even te laten zien dat het bij jou ook pico bello gaat. Het perfecte plaatje, vooral in deze tijd van het jaar vindt men het extra belangrijk om virtueel perfectie uit te stralen.
Natuurlijk ben ik me ervan bewust dat kerst voor veel families een reden is om samen te komen en tijd te investeren in elkaar. Dit is mooi, maar het gevoel van ‘het móét gezellig zijn’, dat spreekt me niet aan. En dit alles wordt dan ook nog eens aangedikt door alle slappe zeikliedjes waar je niet aan ontkomt in winkels en op straat. Een paar kerstliedjes af en toe (van John Lennon bijvoorbeeld) vind ik nog wel leuk, maar kerst lijkt ieder jaar overmatiger te worden. Echt top die amerikanisering. Net zoals de enorme hoeveelheden vlees die gepromoot worden in de kersttijd, gewoon helemaal top.
Nu ben ik al heel wat jaren ‘niet zo kerstig’, maar heb ik dit pas recentelijk écht uit durven spreken. Ik zei het al, het is een unpopular opinion. Ik had het er met wat andere Aliassers over en kwam erachter dat ik niet de enige ben die onzeker wordt van kerst. Het is oké als het niet allemaal perfect is. Het is oké als je geen superdeluxe kerstversiering hebt, en het is oké als je familieleden niet je beste matties zijn. Het is ook oké als je wel intens gelukkig wordt van jingle bells door je speakers, het is allemaal oké.
De kerstvakantie is nu echter weer voorbij en uni staat weer vrolijk voor je deur met deadlines en tentamens. Ik heb een prima vakantie gehad, maar ben ook blij om weer te kunnen beginnen. Ik ga er weer vol tegenaan, samen met m’n lieve bestuursleden en mede-Aliassers, die ik weldegelijk beschouw als familie. Ook al zit ik niet verplicht met hun aan tafel op 25 en 26 december.
Love, Rosa
Comments are closed