Klaar voor de start: het 33e Aliasbestuur is altijd in het hok te vinden en aanwezig op borrels en activiteiten. Wat zich verder achter de schermen afspeelt, kun je lezen in de wekelijkse bestuursblog! Nicolette schrijft over de clichés over het bestuursleven die echt waar blijken te zijn.

Hier zal vast al vaker over geschreven zijn, wat een cliché ook om het dan weer te doen. Desondanks kon ik me niet inhouden, we zijn nu echt een maandje bezig (op de kop af een maand en drie dagen) en ik denk dat ze allemaal kan beamen. Ze zijn dus verdorie ook nog eens allemaal waar! Als Aliasser hoorde ik ze vorig jaar vanuit bestuur 32 weleens voorbijkomen. Het bestuursleven is zo druk, je hebt geen avond meer vrij, het bestuursleven is echt geweldig en je wordt zo hecht met een groep! Ik kan er nog wel veel meer noemen, maar dan zou ik jullie echt enorm gaan vervelen. Wij zeggen ze zelf al vaak genoeg denk ik zo. Typisch wel, toch? Je hoort me absoluut niet klagen hoor! Ik geniet er intens van. Het is zo’n fijne groep om mee te werken (weer zo’n cliché) en het is soms gek om ze in de weekenden niet te zien. Dan probeer je toch nog tijd te maken voor vriendinnen die niet bij Alias zitten en dan plan je maar weer eens een paar maanden vooruit zodat iedereen kan, met name jijzelf. Het is namelijk wel echt druk! 

Ondanks alle clichés is het ontzettend leuk. Vorige week donderdag was de sfeer tijdens de domibo zo overleden dat iedereen weer een plekje op de bank had gevonden om te liggen met een dekentje, lekker uitbrakken na Mix it Up. Wat was dat ook weer een fijn feestje. Ik heb zoveel blije en dansende mensen gezien. Volgens mij heeft iedereen genoten, ik zeker wel! Vrijdag waren we met een hele bende van ellende overlast aan het veroorzaken met onze spelletjes in de trein. Dit deden we tijdens de treinrace waarbij Alias streed tegen AKT. Hierbij hebben wij helaas het onderspit moeten delven. Applaus voor AKT, ze hebben het heel goed gespeeld! Eenmaal in Maastricht, onze prachtige eindbestteming, kon mijn boekliefhebbende kant het natuurlijk niet aan zich voorbij laten gaan om naar een boekhandel ín een kerk te gaan. Ik vond het prachtig, maar ik heb toch geen boek gekocht. Ik heb er nog te veel om wel te lezen. Iets waar ik, heel clichégetrouw, absoluut geen tijd voor heb.

Die rust om mijn boeken te gaan lezen, gaat echter wel komen. Voor mijn gevoel is het einde van het blok al bijna in zicht. Mijn deadlines komen eraan, maar dan is de reflectieweek met het weekend ervoor een bestuursweekendje en het weekend aan het einde een kleumweekendje ook heel dichtbij. Heerlijk om het vooruitzicht te hebben om twee weekendjes even helemaal niks te doen. Ik heb al boeken klaarliggen om te gaan lezen, series om te gaan kijken en verhaaltjes om te gaan schrijven. Wat is het toch fijn om dat als  vooruitzicht te hebben. 

Kortom, het jaar is goed begonnen en nu al vol met heerlijke clichés. Ik ga er zeker nog meer tegenkomen en er evenveel van genieten.

Categories:

Tags:

Comments are closed

0
    0
    Winkelmandje
    Winkelwagen is leegTerug naar webshop