Klaar voor de start: het 33e Aliasbestuur is altijd in het hok te vinden en aanwezig op borrels en activiteiten. Wat zich verder achter de schermen afspeelt, kun je lezen in de wekelijkse bestuursblog! Rosa schrijft haar allereerste blog en praat over het begin van een nu al geweldig Aliasjaar.
Kan een bestuursblog beter beginnen dan met een nare woordgrap in de titel? I don’t think so. Wat daarentegen helemaal niet naar is (mooi bruggetje), is het begin van dit nieuwe Aliasjaar. De afgelopen weken ben ik zelf serieus van hok naar her gesprint, en wat geniet ik ervan! Het nieuwe Aliasjaar startte natuurlijk op het introkamp eind augustus, dit waren voor de eerstejaars Aliassers de eerste momenten waarop zij elkaar leerden kennen, maar het waren net zomin de eerste momenten waarop wij de nieuwe eerstejaars leerden kennen! Het is ons dat weekend opgevallen dat er zo’n relaxte, losse sfeer hing onder de eerstejaars, iets wat wij van tevoren als bestuur alleen maar durfden te dromen. Ik heb respect voor hoe makkelijk men met elkaar praat en op elkaar afstapt, wat ook in de eerste weken van het aanvangende studiejaar opviel.
De eerste week van september begon met een facultaire introdag door de opleiding en werd gevolgd door de Aliasintrodag waar veel eerstejaars Aliassers aanwezig waren, helemaal top! Hier en daar heb ik praatjes gehouden over Alias, maar ook over commissies en wat zij inhouden. Mochten er nog vragen zijn, ben ik altijd te bereiken! Op de Aliasintrodag was er gelegenheid je in te schrijven voor commissies bij de commissiemarkt, werd er verhit gepoold in het Pool Café en was het ’s avonds onwijs druk in ’t Pandje voor de allereerste borrel van het jaar. Ik word zo enthousiast als ik zie hoe de eerstejaars Aliassers nu al zo betrokken zijn bij Alias en bijvoorbeeld ook niet schuwen om het Aliashok binnen te lopen.
Ik vond het als eerstejaars ontzettend eng om zomaar in m’n eentje naar het Aliashok te gaan als ik niet wist of er iemand was die ik kende. Achteraf weet ik dat dit helemaal niet nodig was, omdat iedereen er altijd welkom is, ik hoop alleen maar dat dit studiejaar iedere Aliasser zich veilig en comfortabel voelt in het hok. Ik klets graag met iedere Aliasser en ben nieuwsgierig naar iedereens verhaal, iedere Aliasser is zo uniek. Alle TCS’ers gaan compleet andere richtingen op binnen de studie, waardoor er diversiteit heerst binnen Alias die resulteert in een open en accepterende sfeer, naar mijn idee. Ik vind het zowel als voorzitter als persoon erg belangrijk dat de mensen om mij heen zich goed voelen, dus probeer ik alle Aliassers te leren kennen. Ik hoop dat men zich comfortabel genoeg voelt om het me te laten weten als er iets aan de hand is, want daar ben ik voor! Ik ben er voor vragen (over Alias, de studie of het leven), maar ook voor klachten, advies, peptalks, liefdesverdriet, enthousiasme over wat je gaat eten vanavond, kortom, ik ben er als je met iemand wilt praten. Je kan me appen, mailen (voorzitter@aliasweb.nl) en altijd aanspreken, in het Aliashok of ergens anders. Wees niet bang dat ik het raar vind als je me zomaar aanspreekt over een willekeurig onderwerp, daar word ik alleen maar vrolijk van. En anders doe ik het waarschijnlijk wel bij jou. Weet dat je binnen Alias gehoord wordt naast alle gezellige activiteiten en fuifjes.
Naast alle Aliasactiviteiten hebben wij als bestuursleden ook hokdagen, bestuursvergaderingen en zijn we druk bezig om Alias op de kaart te zetten. De befaamde cobo: misschien weet je precies wat ik bedoel, misschien heb je het woord wel eens horen vallen maar vraag je je nog steeds af wat het nu precies inhoudt. De mooie afkorting cobo staat voor constitutieborrel, dit is een soort receptie die een bestuur organiseert aan het begin van het nieuwe studiejaar, om zich te presenteren aan alle andere besturen van studieverenigingen. Toevallig is onze eigen cobo maandag geweest en de oudbesturen van Alias en besturen van andere studieverenigingen waren luidkeels aanwezig. Aangezien Alias wat betreft cobo’s een naam opgebouwd heeft als ‘irritante, dringerige mensen met roze schoenen’ kregen wij dit van de andere verenigingen zeker terug op onze eigen cobo, hier hebben wij zelf alleen maar van genoten. Uiteindelijk laat Alias in ieder geval van zich horen en zorgt dit voor de opbouw van een groot netwerk. Een cobo staat gelijk aan veel geschreeuw, blauwe plekken en liters zweet, maar ook aan nieuwe contacten en saamhorigheid. Het zijn unieke gelegenheden die je verder in het leven niet vaak meer tegenkomt, dus we genieten er met volle teugen van.
Terugkomend op de fuifjes (sorry als je het deuntje van Fuifje voor de rest van de week niet meer los kan laten), vanavond zal het eerste feest van het jaar plaatsvinden: Let’s Go Rainbow. Hopelijk trekt hier iedereen zijn kleurrijkste outfit uit de kast, en mocht je mij zien vanavond, stap vooral op me af om een dansje met me te doen of een tosti met me te halen!
Comments are closed