Bestuursblut?

Klaar voor de start: het 32e Aliasbestuur is altijd in het hok te vinden en aanwezig op borrels en activiteiten. Wat zich verder achter de schermen afspeelt, kun je lezen in de wekelijkse bestuursblog! Floor schrijft haar vijfde (en laatste) blog en heeft het over, ja, heel veel …!

Wat een heerlijke drukte afgelopen week! Na mezelf bomvol guacamole te hebben gegeten op de Mexicaanse Middag vorige week maandag konden we op dinsdag tijdens de borrel genieten van de laatste Alalos van het jaar. De volgende dag was de matchingsdag (nieuwe Aliassers omg omg!) en in de avond kon feest worden gevierd op de Nacht van de Professoren. Hier draaiden Wessel en Sigrid diensten terwijl ze de volgende dag vroeg op moesten voor het liftweekend. Dat resulteerde in (voor mij) hilarische beelden van Wessel’s gezicht terwijl Elize, Vivian en ik in de voorrijauto richting Lübeck keihard Sweet Caroline afdraaiden om 10 uur ’s ochtends.

De lifters moesten dus op weg naar Lübeck, een schattige oude Hanzestad aan de rivier de Trave. Stel je een plek voor waar je opa en oma tijdens hun vakantie op elektrische fietsen een stop maken om koffie te drinken en je hebt Lübeck! De eerste avond hadden we enigszins moeite om mensen onder de vijftig jaar de vinden. De tweede avond ging dat wat beter. Na een stadswandeling door de historische binnenstad en een tochtje met een elektrisch bootje over de rivier, wisten wij de échte, hippe plekjes van de stad te vinden. Zo eindigden we met een groepje mensen in een metalheadcafé waar iedereen tussen de twintig en de veertig was (geen 65+ yes!). 

Op zaterdag hadden we tijd om door de stad te lopen en het historische centrum van Lübeck nog iets beter te bekijken, echter hadden Renée, Esmee (Koen) en ik zin in een ander avontuur. We zijn denk ik elke Action-waardige winkel van Lübeck ingegaan en eindigden met een tas vol souvenirs van maar één euro per stuk! Zo ook de I Love Lübeck-petjes waar we quasi-zelfverzekerd mee door de stad liepen. Dit zag er zó stom uit dat Wessel niet geloofde dat ik hem ook ‘in het écht’ zou durven dragen, wat leidde tot een weddenschap. Hij beloofde me twintig euro als ik een dag lang, inclusief college met presentatie, met die pet op zou lopen. Ik zeg wel eens dat je als bestuurslid altijd blut bent, maar raad eens wat er vanochtend op mijn bankrekening stond? Twintig euro extra door de heer W J VAN WIJNGAARDEN. Heerlijk.

Met dit welverdiende geld haalde ik de biertjes van afgelopen maandag tijdens het Open Podium er makkelijk uit. En alcohol voor bestuur 32 was hard nodig, want wat hebben we onszelf toch heerlijk voor lul gezet. Na spetterende acts van een hoop talentvolle Aliassers en een ontzettend goed voorbereide act van het bestuur van Art – waarin Alias pijnlijk hard werden geroast, maar dat terzijde – was als laatste de beurt aan ons. Onderhand zullen jullie trouwe, trouwe lezers ons nu wel een beetje kennen. Wij doen ons best voor Alias, we houden van gezelligheid, maar tijd hebben we niet zoveel. Twee uur voor aanvang van het Open Podium hebben we met de helft van het bestuur een act in elkaar geflanst. Het liedje kenden we allemaal, maar de dans was het moeilijke gedeelte. Met behulp van een filmpje waarin de dans werd voorgedaan door de ene helft van het bestuur (ik zeg niet welke drie) aan de andere helft van het bestuur, wist 32 door hun creativiteit en talent een prachtact neer te zetten. De avond was een succes!  

Na een heerlijke week vol drukte, is de drukte nog niet voorbij! Willen jullie nog meer talentvolle Aliassers zien optreden? Vandaag en morgen zijn ze te bewonderen in de musical van de ShowCie samen met Atlas. Voor vanavond zijn de kaarten helaas uitverkocht, maar voor donderdagavond zijn er nog wat plekjes. Komt dat zien! Spoiler: bestuur 32 doet niet mee aan de show.