Het 31e Aliasbestuur is altijd in het hok te vinden, op borrels en activiteiten. Wat zich verder achter de schermen afspeelt, kun je lezen in de wekelijkse bestuursblog! Goukje nam samen met Maartje op een terras ergens in Utrecht, onder het genot van een biertje, de week door.
Het zonnetje schijnt, de lucht is blauw, warme temperaturen kom maar gauw! Met deze gedachte gingen Maartje en ik gisteren wat drinken op het terras. Als stereotype Nederlander gingen we opzoek naar het terras met de meeste zonnestralen terwijl de klok al 5 sloeg. Toch waren we koppig genoeg om een biertje te bestellen. We hebben het geweten. Na 10 minuten was de zon verdwenen en zaten we kleumend naast elkaar. We blikten terug op de afgelopen week.
Woensdag was het Driftig feest met het thema ”Je bent wat je eet”. De Filemon zag er van binnen dan ook uit als een groot buffet. Ananassen werden gebruikt als hoofddeksels, de old-school snoepkettingen waren uit de kast gehaald en er liep ook nog een verdwaalde kat rond. Het leukste vond ik de verscheidenheid aan Aliassers. Zo waren er ouderejaars die na hard zwoegen op stage weer toe waren aan een feestje, maar ook een grote groep eerstejaars die zich als vissen in het water voelden en niet meer zijn weg te denken uit het roze gedruis dat Alias heet. De volgende ochtend konden we ons nogmaals wagen aan een uitgebreid buffet van de KookCie. De Brakke Brunch deed eer aan zijn naam. Dezelfde avond hebben de Aliassers die hun ogen nog open konden houden gekeken naar een aflevering van Black Mirror en geluisterd naar het indrukwekkende en enigszins beangstigende verhaal van Sophie Reinders.
Na deze enerverende week reisden we met het bestuur af naar Maartje’s huis in Bemmely Hills voor een weekend vol eten, trampolinespringen, spelletjes en lange vergaderingen. Daarnaast is de tijd van de diesrecepties aangebroken. Waar we bij de constitutieborrels wisten wat we konden verwachten -chaos, recipiëren, lawaai- blijken deze recepties geen vaste invulling te hebben. Zo is de ene rustig en wordt je haast ‘gedwongen’ met het ontvangende bestuur te praten en is de andere een schreeuwpartij waar je in jaren niet aan de beurt zal komen om te recipiëren. Al met al zijn we het een beetje verleerd.
Naast deze algemene bestuursactiviteiten ben ik afgelopen weken een paar keer langs geweest bij een externe partij. Ik kan nog niet alles verklappen, maar om een tipje van de sluier op te lichten: ontspanning en inspanning gaan bij deze partij naadloos in elkaar over. Meer weten? Houd de Alias-facebook in de gaten!
Comments are closed