Het duurt van vier tot pizza

Het 31e Aliasbestuur is altijd in het hok te vinden, op borrels en activiteiten. Wat zich verder achter de schermen afspeelt, kun je lezen in de wekelijkse bestuursblog! Heb je meer nodig dan onderwijs en pizza, volgens Joppe zeker niet, laat je overtuigen!

De tijd is weer gekomen; we mogen het Aliasleven weer door de ogen van een jongen gaan bekijken. En wat we dan zien: een hele mooie week in het verschiet. De deadline van de motivatiebrieven loopt dit weekend af, de eerste ideeën voor de diesweek in mei worden bedacht, aanstaande dinsdag zal het belangrijkste onderwijsevenement van het academisch jaar plaatsvinden: de Onderwijsevaluatiedag (hint voor interenée (red. deze houden we erin): facebooklinkje) die wordt opgevolgd door nog zoiets belangrijks: een feestje in de Filemon & Baucis. En per slot van rekening wordt al dit moois afgesloten door een Bemmels bestuursweekend maar hier lezen jullie in de blog van Renée vast meer over.

Maar eerst even terug naar de Onderwijsevaluatiedag. Ik zal even een romantisch beeld schetsen. Stel je voor… Je hebt net een werkcollege gehad waar je niet helemaal tevreden over was. Met frustraties loop je over de Drift naar je fiets maar plots komt er een geweldig idee in je op! Ik kan mijn hart luchten op de Onderwijsevaluatiedag. Zenuwachtig loop je Drift 13 in; zouden er wel bekende medeTCS’ers zijn? Je zie je de vijf dames en één heer (dat ben ik) van de Onderwijsevaluatiedagcommissie en je wordt meteen gerustgesteld. Wat zien ze er goed voorbereid, stoer en zelfverzekerd uit! Na een innoverende en gevatte opening van de Opleidingsdirecteur Berteke Waaldijk, meng je in een inspirerend en interessant gesprek over het reilen en zeilen van de opleiding. Pfoe, denk je, deze assertieve maar niet agressieve houding die ik in de discussie heb aangenomen is wel vermoeiend. Je laadt weer even op onder het genot van de heerlijke hapjes van de Kookcie en denkt: ik kan niet wachten tot ik me weer in het onderwijsgesprek kan storten. Als je ’s avonds laat voldaan in je bedje kruipt, loop je de dag nog even na. Je proeft nog steeds de smaak van de heerlijke participizza op je tong. ‘Wat was het een goed idee van de Onderwijsevaluatiedagcommissie om zo’n leuke dag af te sluiten met een vullende maaltijd als pizza. Ik had het zo naar mijn zin vandaag, misschien moet ik ook maar naar de volgende TCStudentenraad gaan.’ Je zet je wekker voor de volgende dag om elf uur. Wat fijn, nu kan je nog lekker lang dromen over het genot wat onderwijs in je leven brengt.

Weet je wat nu zo fantastisch is? Dit korte beeld dat ik van de Onderwijsevaluatiedag heb geschetst is naast romantisch ook nog heel erg realistisch. Ik reken er daarom op dat ik volgende week dinsdag heel veel blije Aliaskoppies op de Onderwijsevalutiedag zie. Het duurt van vier tot pizza. Tot dinsdag!