Vaarwel David

Het 31e Aliasbestuur is altijd in het hok te vinden, op borrels en activiteiten. Wat zich verder achter de schermen afspeelt, kun je lezen in de wekelijkse bestuursblog! Op Valentijnsdag neemt Saar afscheid van haar grote haat/liefde: David.

Gisteren vond een keerpunt plaats in de geschiedenis van Alias: de administratie is overgezet van Davilex naar een nieuw systeem. Nou zegt dit je waarschijnlijk niet zoveel, maar ik zal hier wat meer achtergrondinformatie geven en je inwijden in de wondere wereld van het contribuantenbestand.

In dit bestand staan alle gegevens van de Aliassers die het bestuur door het jaar heen nodig hebben, zoals bankgegevens voor het incasseren van de contributies aan het begin van het jaar en de adressen van jullie ouders voor de uitnodiging voor de familiedag die binnenkort verstuurd gaat worden. Als secretaris is het mijn taak om dit bestand up-to-date te houden en ik heb dan ook vele uren gewijd aan het invoeren van de nieuwe Aliassers.

Het administratieprogramma waar we mee werken heet Davilex en dit programma staat op de oude computer in het hok, genaamd David. Het afgelopen halfjaar heb ik een haat/liefderelatie opgebouwd met deze jongen. David heeft veel tekortkomingen: hij doet er lang over om op te starten, maakt veel lawaai en heeft geen werkende internetverbinding (of dat dacht ik, tot gisteren). Tegelijkertijd was ik wel volledig afhankelijk van hem, want een stichting kan niet zonder contribuantenbestand. Mijn grootste angst was dus ook dat David plotseling zou komen te overlijden en dat we daarmee alle gegevens van de Aliassers zouden verliezen.

Het werd dus hoog tijd om David zijn welverdiende pensioen te gunnen en op zoek te gaan naar een ander systeem, een online systeem waarbij we de gegevens veilig op de cloud zouden kunnen opslaan. Maartje is onlangs overgestapt naar een online boekhoudprogramma, e-boekhouden, en de bedoeling was dat ik haar voorbeeld zou volgen. Dat bleek lastiger dan gedacht: David wilde me niet laten gaan en deed er alles aan om de overstap moeilijk te maken. Nou ben ik zelf ook niet zo’n IT-held, dus ik begreep al snel niet meer waar ik mee bezig was. Ik had de hoop al bijna opgegeven en was mezelf al mentaal aan het voorbereiden dat ik de rest van mijn bestuursjaar bezig zou zijn met het overtypen van student-, huis- en rekeningnummers.

Maar gisteren was de grote dag: reddende engel Pelle (BEDANKT PELLE!!!) wist een internetverbinding te scheppen en via Excel al jullie gegevens te exporteren naar e-boekhouden. Het is een kleine stap voor bestuur 31, maar een grote stap voor Alias. We gaan met onze tijd mee en werken voortaan vanuit de cloud. Ik ben helemaal in de wolken.

Ik mag niet te vroeg juichen, want het is nog even afwachten of dit nieuwe systeem naar verwachting functioneert. Maar als dat zo is, zit Davids taak erop en wordt het tijd om afscheid van hem te nemen. Hoe we dit gaan doen is nog niet bepaald. Maartje stelde voor om hem ritueel te verbranden. Misschien hakken we hem in stukjes en bewaren we een stukje David in de lustrumkoffer, zodat de Aliassers over vijf jaar herinnerd zullen worden aan zijn leven in het Aliashok. Mocht iemand een beter idee hebben voor Davids afscheid, laat het me vooral weten! Voor nu wil ik zeggen: vaarwel David, en rust zacht.