Dat bestuur 30 vaak in het hok te vinden is, vooraan staat bij activiteiten die met eten te maken hebben en ook van lekker borrelen houdt, wist je natuurlijk allang. Maar er is nog veel meer te doen! Wat er achter de schermen gebeurt, lees je in de wekelijkse bestuursblog. Een week na het Diesfeest vertelt Laura over de zoektocht en bekendmaking van het KB.
Het is inmiddels een week geleden dat het moment waar we al een paar maanden naartoe hebben geleefd, daar eindelijk was: de KB-bekendmaking. De meeste van jullie zullen er wel bij zijn geweest, maar voor de rest nog even een korte beschrijving van hoe het gebeurde.
Vorige week dinsdagavond was het Diesfeest, de afsluiter van de Diesweek, met als thema Alias in Wonderland. Het feest begon om 22 uur en de zaal stroomde lekker vol, totdat we rond kwart voor twaalf de deuren sloten. Daarna pakten we allemaal een kratje (een persoon had er twee) en liepen we, met een lekkere meezinger op de achtergrond, door de volle zaal naar voren. We gingen erop staat, wachtten totdat het liedje afgelopen was en begonnen met de aankondiging. Een voor een droegen we ons korte tekstje met hints over onze voorganger voor en riepen we hun naam, waarna onze opvolgers zich door de joelende menigte moesten bewegen naar het zelfgemaakte podium toe. Daar stapten wij af en zij op en werden ze enkele momenten lang luid toegejuicht door alle Aliassers, oud-besturen, andere besturen en KB’s en vrienden. Nadat alle KB’ers waren aangekondigd en hun momentje hadden gepakt, was het tijd om foto’s te gaan maken. Door alle felicitaties en chaos was het bijna onmogelijk ons naar buiten te begeven, maar ik moet zeggen dat er toch allemaal mooie kiekjes zijn geschoten.
Dit hele moment was er natuurlijk niet zomaar. De afgelopen maanden zijn wij constant bezig geweest met het KB. We begonnen eind 2016 met het nadenken over onze opvolgers. Dat was best raar, omdat wij voor ons gevoel pas net een beetje goed inkwamen in onze functies. Meerdere vergaderingen hebben we selectie na selectie gemaakt, argumenten gegeven voor personen die er volgens jou echt in moesten en veel gepuzzeld. Uiteindelijk hebben we op een avond de knoop doorgehakt en feestgevierd en kon het leukste gedeelte beginnen: het vragen. Van mensen ’s ochtends vroeg in het hok verrassen tot thuis met een ontbijtje wakker maken, we hebben het allemaal gedaan en het was elke keer weer even leuk en spannend.
Toen begon voor hen (en ons ook wel een beetje) de lange tijd van geheimhouding, totdat vorige week alles opeens heel snel ging. In een paar dagen tijd verdeelden ze de functies én werden ze bekendgemaakt. Het einde komt voor ons nu dus ook steeds meer in zicht.
Maar gelukkig kunnen we nog genieten van de laatste paar weken van blok 4 en alle leuke activiteiten die nog georganiseerd gaan worden. Zo hebben we afgelopen weekend de laatste weekendactiviteit van het jaar gehad; de liftwedstrijd.
Hoewel het niet zonder slag of stoot ging, was de reis een geweldige ervaring waarvan ik in ieder geval erg heb genoten.
En dat geldt ook voor het liften.
Comments are closed