Dat bestuur 30 vaak in het hok te vinden is, vooraan staat bij activiteiten die met eten te maken hebben en ook van lekker borrelen houdt, wist je natuurlijk allang. Maar er is nog veel meer te doen! Wat er achter de schermen gebeurt, lees je in de wekelijkse bestuursblog. Door gebrek aan tijd schreef Laura een invulverhaal.
Zo ongeveer tegen de helft van mijn bestuursjaar aan, zou je onderhand wel verwachten dat ik heb geleerd om om te gaan met tijd. Helaas is niet altijd alles zoals je het verwacht en zo ook met mijn timemanagement. Een normaal denkend persoon met een deadline na het weekend en een hele agenda vol met plannen, zou de week van tevoren elk vrij moment van de dag pakken om aan die deadline te werken. Ik daarentegen hoop op een wonder de avond van tevoren. Zo gebeurde het dat donderdag tot zondag zo snel ging dat het voelde als een dag (kan ook komen doordat er niet echt nachten tussen die dagen zaten), ik maandag zo moe was dat ik besloot dat bronnen zoeken ook wel op de dag van de deadline kon en ik daardoor dinsdag alles nog moest doen. Spoiler alert: dat is niet gelukt. Omdat ik dus weer laat was opgebleven (tevergeefs dus, jammer genoeg), moest ik vanochtend een klein beetje langer slapen, maar daardoor kwam ik weer te laat op mijn hokdag. In de hoop dat er voor 11 uur toch nog niemand zou zijn, plakte ik een briefje op de deur met ‘ff koffie halen’ en begon ik aan het 7 minuten durende feest van koffie en thee halen. Nou is de grap dat ik deze week ook weer aan de beurt was voor een bestuursblog, maar omdat ik zo druk bezig was met (het uitstellen van) mijn paper, had ik die nog niet geschreven. Het is nu half 1, wat betekent dat de koffieleute al een half uur geleden is begonnen en dat mijn blog even lang geleden online had gemoeten. Lastige dingen stel ik zoals je wel merkt graag uit, dus ik had überhaupt nog niet eens nagedacht over een onderwerp. Gelukkig kan ik altijd op de steun van mijn medebestuursleden en vrienden rekenen en kwamen ze allemaal met hetzelfde idee: Kerst. Dus na een prachtige, niet relevante inleiding kan je je nu uitleven op dit kerstachtige invulverhaal! (credits naar Romy)
Het is Eerste Kerstdag en thuis is het traditie om ’s avonds samen te ________(werkwoord over eten). De hele familie is weer van de partij en het eerste half uur is het gelukkig erg ________(sfeer). Totdat ________(stom familielid) met zijn/haar gezin aanbelt. Je doet je best om in de Kerststemming te blijven, maar eigenlijk heb je er geen zin meer in. Je ouders zeggen dat alles klaar staat en de hele familie begeeft zich naar de ________(bijvoeglijk naamwoord) gedekte tafel. Het is maar goed dat je net een zelfgebakken ________(voedsel) hebt gemaakt, daar wordt de sfeer vast weer beter van! Je zoekt over de volle tafel maar waar is het? Je kijkt je moeder vragend aan en ze zegt dat het helaas ________(gebeurtenis) is. Wat een ramp! Je had er net nog zo hard aan gewerkt. Misschien had je toch naar je ouders moeten luisteren en niet ________(korte tijd) voor het bezoek kwam moeten beginnen. ________(stom familielid #2) maakt een flauwe opmerking over je bakkunsten. Door het hele ________(voedsel dat je al eerder had ingevuld)-fiasco ben je pas de laatste die gaat zitten en de enige plek die nog over is, is naast ________(stom familielid #3). Wat een ________(bijvoeglijk naamwoord) Kerst! In ieder geval heb je wel wat om op je lijstje van goede voornemens te zetten: ________(goed voornemen).
Comments are closed