Dat bestuur 30 vaak in het hok te vinden is, vooraan staat bij activiteiten die met eten te maken hebben en ook van lekker borrelen houdt, wist je natuurlijk allang. Maar er is nog veel meer te doen! Wat er achter de schermen gebeurt, lees je in de wekelijkse bestuursblog. Merijn geeft een inkijkje in de weekindeling van een voorzitter.

Als nummer 30 zijn we deze week als Aliasbestuur officieel tien weken onderweg. Voor mij persoonlijk waren die tien weken de eerste zeventig dagen van mijn Aliascarrière dat ik me überhaupt ergens voorzitter van mocht noemen: van de zeven keer dat ik in een aliascommissie heb plaatsgenomen heb ik de titels van algemeen lid, schrijver, eindredacteur, penningmeester en pr-lid (dat laatste overigens zonder veel succes, gelet op mijn posters van vorig jaar) met trots mogen dragen, maar voorzitter was ik bij Alias nog nooit. Inmiddels denk ik het voorzitten door goed af te kijken bij mijn oud-voorzitters Eva, Melanie, Harm, Machteld, Max, Emma en Feline wel redelijk in de vingers te hebben, dus hoog tijd om eens een inkijkje te geven in het leven als Aliasvoorzitter!

Merijn 06Als ik het voorzittersleven in één woord samen zou moeten vatten, zou ‘veelzijdig’ het beste op zijn plaats zijn. Op maandag begint het voor mij meestal rustig, mede door het gegeven dat ik veel waarde hecht aan mijn heerlijke hoogslaper, die zeker ’s ochtends onwijs comfortabel is. Soms moet ik die veren echter al vroeg verlaten, zoals afgelopen maandag, toen de meeloopdagen voor aankomend TCS’ers op het programma stonden. Na een rustig ochtendje vervolgt mijn maandag zich doorgaans met het bijwonen van een vergadering van de eerstejaarscommissie, waarbij trouwens iedere week de lekkerste dingen worden meegenomen door de zeven fantastische eerstejaarsvrouwen die in de EC zitten. Na de EC-vergadering haast ik me richting college, om ook te proberen een beetje Arabisch bijgespijkerd te krijgen. De maandagavond vult zich normaal gesproken met de bestuursvergadering, waarbij we als 30 proberen om in al het roze enige structuur te krijgen.

Iedere dag van de week heeft zo wel iets anders te bieden: op dinsdag zijn vergaderingen van de Opleidingscommissie, de Alumnistichting en natuurlijk de dinsdagavondborrel (hé, komende week is daarop trouwens de launch van de eerste Alalos!) vaste prik. Meestal probeer ik op woensdag als chauffeur wat centjes bij te verdienen, als er geen afspraken voor in de weg zitten. De donderdag vult zich met college en verschillende afspraken die op een ander tijdstip niet passen en als het iets rustiger is, zijn er altijd wel wat mailtjes te beantwoorden of is het tijd om een agenda te maken voor een nieuwe bestuursvergadering.

Vrijdag is voor mij het hoogtepunt van de week, wanneer ik de eer heb om de hele dag in het Aliashok door te brengen. Al koffie halend, drinkend èn lurkend geniet ik iedere keer weer tijdens mijn ‘hokdag’ van alle gezellige en gevarieerde mensen die even hallo komen zeggen. Het geeft mij heel veel energie dat er zoveel mensen langskomen voor een praatje, gezelligheid, onderwijsvragen of voor de vanaf afgelopen week ingevoerde vrijdagmiddagborrel. Twee bepaalde personen, die in de volksmond ook wel Bram en Alex worden genoemd, doen dat af en toe op een speciale manier: menig ‘VO!’ heb ik al uit hun mond horen vertrekken, gevolgd door gezucht van mijzelf.

Voor sommigen lijkt het zo dat voorzitter zijn inhoudt dat je vaak in de spotlights staat, praatjes mag houden en een beetje cool kan doen ‘gewoon omdat je de voorzitter bent’. Wat mij betreft zijn dat niet de dingen die het voorzitten tot het leukste dat er is maken: de enorme hoeveelheid variatie maar vooral alle leuke mensen waarmee ik de week mag doorbrengen, zorgen ervoor dat iedere week weer een feestje is. Het ‘VO!’ zou daarom niet voor mij moeten klinken, maar voor alle Aliassers!

Categories:

Comments are closed

0
    0
    Winkelmandje
    Winkelwagen is leegTerug naar webshop