Ook bestuur 30 gaat jullie dit jaar op de hoogte houden van hun bestuurlijke bezigheden. Aankomend secretaris Isabelle brengt, ondanks het hete weer, alvast een ode aan de herfst.
We zitten nu nog middenin een warme nazomerweek, maar stiekem kijk ik heel erg uit naar de herfst. Niet alleen omdat ik dan jarig ben en Sinterklaas en Kerst in het teken van eten staan en iedere Aliasser daar wel blij van wordt, maar ook 
omdat we dan eindelijk zijn gewisseld als bestuur!
Hoewel we nu nog niet zijn gewisseld, krijgen we wel al veel verantwoordelijkheden voor onze kiezen. Zo moeten we aanwezig zijn op borrels en feestjes (helemaaal niet erg) en zitten wij hele (of halve) dagen in het hok speciaal voor jullie, de Aliassers. Dat is supergezellig! Daarnaast hebben we ook nog constitutieborrels waarbij ik het warme weer kan missen als kiespijn. Ik wil niet te veel in details treden, maar na afloop zie ik eruit alsof ik zojuist aan de ice bucket challenge heb meegedaan. Gelukkig is daar altijd nog mijn waaier en ik kan met zekerheid zeggen dat we de afgelopen paar weken onafscheidelijk zijn geworden. Niet alleen het warme weer maken de consti’s (zoals ze door de populairdere, aka me, onder ons worden genoemd) bijna ondraaglijk, ik lijk ook de enige te zijn die het slachtoffer is geworden van de roze hakken. Ik geef toe, ze zijn leuk, mooi en enigszins comfortabel, maar ik heb nu al een haat-liefdeverhouding met ze opgebouwd. Mijn voeten zien er na twee uur uit alsof ze drie dagen zonder schoenen de Himalaya op hebben moeten klimmen en dat doet zeer, omdat mijn droom naar voetmodel worden nu in duigen valt.
Geef mij dus maar de herfst, waarin ik mijn voeten kan verbergen in dichte schoenen en niet meer na hoef te denken of mijn teennagellak enigszins oké is. In de herfst kan ik eindeloos thee drinken in het hok zonder spontaan in een zweetbui uit te barsten. In de herfst hoef ik niet na te denken over de lange- of kortebroekkwestie. In de herfst is het oké om ongegeneerd sinterklaas- en kerstliedjes te zingen. In de herfst verkleuren de bladeren aan de bomen en is Utrecht zo mooi. In de herfst zijn de commissies opgestart en mag ik twee heel leuke commissies coördineren. In de herfst liggen er heel veel leuke activiteiten gepland en misschien nog wel het meest belangrijk, in de herfst zijn we gewisseld en mag ik me officieel secretaris der Studiestichting Alias noemen. Kortom, in de herfst ben ik gewoon een gelukkiger persoon. Dus kom maar op herfst!
Comments are closed