De complexe relatie tussen moeder en zoon, dat is waar het in de film ‘Mommy’ allemaal om draait. Donderdag 20 november zijn we met enkele filmliefhebbende Aliassers en de Cultuurcommissie naar deze film geweest, die in ’t Hoogt draaide. Dat die relatie tussen moeder en zoon complex kan zijn, werd heel duidelijk. De agressieve zoon Steve wordt weggestuurd uit een inrichting en komt weer bij zijn moeder, Diane, wonen. Hij blijkt ook een lieve en zachte kant te hebben als het om haar gaat. Ook de nieuwe overbuurvrouw, die vroeger onderwijzeres was maar nu stottert, weet die zachte kant in Steve naar boven te halen. Af en toe kent hij echter woedeaanvallen, waarbij niets en niemand hem kan kalmeren. Deze woedeaanvallen zorgen ervoor dat zijn moeder de hartverscheurende beslissing moet nemen om hem opnieuw op te laten nemen.
Wat deze film zo mooi maakt, is in de eerste plaats het acteerwerk. Alle drie de hoofdrolspelers zijn zeer overtuigend neergezet: de manisch kettingrokende Diane die zo graag goed voor haar zoon wil zorgen, de stotterende buurvrouw die langzaam loskomt bij Steve en ook Steve zelf, in zijn onbeheerste woedeaanvallen en tedere gebaren. Dit blijkt ook uit de reacties na afloop van de film. Zo zei een TCS’er: “De hoofdpersoon is goed uitgediept en komt erg sterk naar voren met professioneel acteerwerk.” Opvallend is ook dat het beeldformaat verandert tijdens de film: “Smal- en breedbeeld lopen synchroon met hoe het met de hoofdpersoon gaat. Heel indrukwekkend.” Ook de muziek draagt hieraan bij: bekende en onbekende nummers brengen de sfeer in de film goed over. Het thema is rauw en hard en dit komt ook terug in de scheldpartijen en ruzies (die overigens in een onverstaanbaar Canadees dialect van het Frans gevoerd werden). Het verhaal komt hard aan, waardoor er zeker wat tranen vielen onder de Aliassers. Een mediawetenschapsstudent zei na afloop: “Heel oprecht, een mooie opbouw en een serieus verhaal met grappige anekdotes tussendoor. Ik werd erin meegezogen. Moeder en kind kwamen rebels en niet sympathiek over, maar gaandeweg kreeg je veel meer respect voor ze en gunde je ze het beste.”
Bijzonder feitje: de regisseur, Xavier Dolan, is pas 25 jaar. Hij heeft nu al vijf speelfilms op zijn naam staan die op internationale filmfestivals vertoond werden en enkele grote prijzen hebben gewonnen. Zeker iemand om in de gaten te houden! Over het einde zal ik niets verklappen, want deze film is echt een aanrader. Niet voor niets won hij de juryprijs op Cannes! Als je van rauw acteerwerk, een heftig verhaal en echte filmhuisfilms houdt, is Mommy een must-see.
Comments are closed