Omdat ik druk bezig zou moeten zijn met het schrijven van mijn scriptie, omdat meerdere mensen hadden aangedrongen dat ze het ‘echt iets voor mij’ vonden en omdat het hele internet er nu al een paar jaar niet over ophoudt, heb ik onlangs besloten te beginnen met het kijken van Game of Thrones. Ik ben van mening dat je niet iets zinnigs over een serie kunt zeggen zonder er op z’n minst een heel seizoen van gekeken te hebben, dus ik heb doorgezet tot halverwege seizoen twee.
Geen enkele van mijn verwachtingen werd waargemaakt. Trouwens, dat is niet helemaal waar. Het is een HBO-serie en de daarbij verwachte hoeveelheid bloed en seks is waargemaakt. Maar verder verwachtte ik een meeslepende fantasyserie, met draken (oké, technisch gesproken waren die er wel. Maar die zijn slechts in anderhalve aflevering daadwerkelijk in beeld gekomen, dus dat telt niet).
Game of Thrones heeft teveel personages en de personages hebben zodanige eigenschappen dat het verschrikkelijk moeilijk is om je er als kijker mee te identificeren. Bovendien, als er al een personage is dat je een beetje aanspreekt, gaat’ie of (op gruwelijke wijze) dood, of hij/zij komt slechts twee minuten per drie afleveringen aan bod. Bij wijze van spreken. Nog een verwachting die niet waar werd gemaakt: Khaleesi. Het internet is groot fan, ik verwachtte dat ze fantastisch zou zijn. Meh. Ze is verwend, niet heel intelligent (eigenlijk een beetje dom, zelfs) en de draken (het enige wat haar tof maakt) komen dus maar anderhalve aflevering voor. Behalve dan dat ze schaars (en soms niet) gekleed gaat, snap ik niet waar alle ophef over gaat.
Het kijken van een aflevering Game of Thrones is als proberen te zwemmen in een diepe rivier die veel te hard stroomt. Het grootste deel van de tijd heb je het idee dat je verdrinkt in de hoeveelheid personages, moorden en politieke intriges die langskomen. En als je even rust probeert te zoeken door je aan één van deze dingen of personages vast te grijpen, gaat de rest zo snel langs je heen dat je er helemáál niks meer van snapt. Of het personage gaat dood.
En dan nog iets: het is ongeloofwaardig dat de Lannisters het allemaal met elkaar doen, terwijl er toch minstens twee knap genoeg zijn om beter te krijgen dan hun eigen broers/zussen/neven/nichten/enzovoorts.
Er was een periode dat ik me ergens een soort van schaamde dat ik geen Game of Thrones keek. Ik kijk vrij veel series, en iedereen ging er automatisch van uit dat GOT daar ook toe behoorde. Als ik dat ontkende, volgde een licht teleurgestelde “oh.” Nu heb ik besloten dat ik me minder schaam voor het feit dat ik The Vampire Diaries (ja, ik kijk The Vampire Diaries) kijk dan voor het feit dat ik géén GOT kijk. TVD mag dan een verschrikkelijk slechte serie zijn, maar het is aanzienlijk makkelijker om je met de personages te identificeren, bijna iedereen die dood gaat, komt weer terug en het aantal knappe acteurs ligt een stuk hoger dan bij GOT.
Comments are closed